Weer terug van vakantie...

Het is al een tijdje stil op mijn blog, en dat heeft een hele leuke reden: we waren een tijdje met vakantie in ons geliefde land Oostenrijk!

We hebben het zo fijn gehad en weer heel veel nieuwe herinneringen gemaakt om voor altijd in een doosje te bewaren. 

Ondanks de Corona-toestanden zijn we zo blij dat we gewoon op vakantie zijn gegaan. Sámen zijn en echt aandacht voor elkaar en voor de jongens hebben.

Soms lijken herinneringen in de loop van de tijd te vervagen en dan is het fijn dat er tijdens deze vakantie aardig wat foto's zijn gemaakt. Ik ben voornemens om van deze foto's een mooie selectie te gaan maken en een reisverslag van te schrijven op mijn blog. Daar ga ik binnenkort mee beginnen, want ik heb gewoon nog een week vakantie, joehoe!

Het is echter gewoon zo jammer dat het verschrikkelijk heet is in Nederland. Je kan bijna niks anders doen dan binnen verkoeling zoeken en het vooral heel rustig aan gaan doen. Voor sommigen IS dat ook vakantie, voor mij echter niet.

In de hoop dat het vanochtend wat koeler zou zijn, stonden we in alle vroegte al in de tuin om de mouwen (die er nu natuurlijk niet zijn :-)) op te gaan stropen en hebben we vooral het onkruid verwijderd en de mooie klimmer de Wingerd dat rijkelijk over de schutting groeit, maar eens flink gekortwiekt. Dit soort is eigenlijk net onkruid: het doet het altijd en vergaat niet ;-)

Ik zag gisteren gelijk al bij thuiskomst dat een paar planten in de tuin het niet hebben overleefd, en hop, toog ik naar mijn favoriete winkel, de Intratuin, om een paar inkopen te doen. Ik kom echter altijd met méér thuis dan aanvankelijk de bedoeling is. Maar geen zorgen, ik weet er altijd wel een plekje voor te vinden!

Omdat we nu met deze hitte meer binnen zitten dan buiten, vond ik het ook wel tijd voor een nieuw bosje bloemen. Niet te groot dit keer, want met een temperatuur van 27 graden binnen blijft een gemiddelde bos niet lang staan helaas.

Twee stuks riet en een heerlijk ruikende bloemstengel rijker en maar €2,50 armer, stond ik even later in de keuken dit tafereeltje te schikken in simpel glaswerk dat ik uit de servieskast heb getoverd. Wie wat bewaard, die heeft wat! 

Dit schedeltje is niet echt, maar ben er wel heel zuinig op. Deze lijkt toch gewoon wel echt? Eerder stond deze veilig in een stolp, maar helaas is deze laatst gesneuveld toen één van onze katten in een dolle bui per ongeluk de stolp heeft omgekukeld. Zó zonde! In deze weckpot staat deze een stuk veiliger denk ik maar zo.

Dit schattige item doet me altijd aan een Marokkaanse theepot denken, maar schijn bedriegt: dit potje is echt heel klein, ik schat dat deze nog geen 15 cm hoog is. Ik heb geen idee hoe ik hieraan gekomen ben. Misschien dat ik deze van mijn moeder heb gekregen en dat zij deze weer van mijn oma heeft gehad? Hoe dan ook: deze vind ik prima kleuren bij het glaswerk. Alles lijkt op te lichten door de 'ingebouwde spiegel' van het dienblad. Gewoon bij de Action te koop voor bijna niks :-)

Hier kunnen ze het binnen wel een tijdje volhouden, vermoed ik. Riet doet het altijd wel en anders laat ik ze drogen.

En deze lieverd denkt daar volgens mij precies zo over. Al zowat de halve dag ligt Sproet trouw op mijn schoot. Wel wat warmpjes, maar ach, dat hebben we er maar voor over!

♡