Doorgaan naar hoofdcontent

Oostenrijk, een verslag van een fijne vakantie (2)

Vandaag neem ik je mee naar het tweede deel van onze vakantie. We zijn alweer bijna twee weken thuis en hoe leuk is het om weer even weg te zwijmelen bij de foto's en de filmpjes!
In eerste instantie zouden we deze zomer in twee landen vakantie gaan vieren. Behalve Oostenrijk stond ook Kroatië op de planning, een land dat we nog nooit eerder hebben bezocht. 
Eigenlijk zouden we vandaag, maandag 3 augustus, gaan rijden naar een prachtige stek in Kroatië. Maar we hebben een paar dagen geleden besloten om niet te gaan. We vinden dit toch te riskant met het coronavirus en hebben ons verblijf daar kunnen cancelen. 
Maar wat dan? Met 'lege handen' naar huis? Liever niet natuurlijk! De eerste week Oostenrijk bevalt zo goed, dat we verder zijn gaan kijken. Na twee uurtjes snuffelen op het www vinden we weer een te gek onderkomen via Airbnb en op amper een uurtje rijden vanaf het eerste vakantieadres. Niet heel ver dus, maar wat een andere omgeving. Hallo schitterend Zillertal!
Hoe jammer we het ook vinden om hier weg te gaan na acht dagen hier te verblijven: we verheugen ons ook heel erg op het tweede huis! Weer een nieuwe omgeving en andere indrukken op gaan doen. Dit uitzicht op het schattige kerkje in Oberau zullen we niet gauw vergeten. Er zijn hier best veel foto's van gemaakt!
Ons onderkomen Haus Klammtal ligt lekker hoog op een berg en hoort bij het lagergelegen dorpje Schwendau, dat op 620 meter ligt. Schwendau is niet heel groot, het telt maar 1473 inwoners.
De eigenaren van het huis besteden veel aandacht aan de tuin en dat zie je goed op het filmpje. En het uitzicht: dat verveelt nooit!
Dag 9, dinsdag 4 augustus: vandaag is een heerlijke, wat koelere dag en Marcel en ik besluiten vanaf huis te gaan zoeken naar de waterval die we maar steeds horen vanaf het balkon, maar ook als je op de WC zit, met het raampje open :-) We moeten even goed zoeken, maar uiteindelijk vinden we deze een stukje verderop.
Loop je een stukje naar beneden, dan zie je het Zillertal. Zo mooi met de laaghangende wolken. Het Zillertal is een dal van ongeveer 30 km lang en is een zijdal van het Inntal. Zillertal is vernoemd naar rivier de Ziller die er dwars doorheen stroomt. Met zijn bergen, alpenweiden, bossen en bergtoppen die bedekt zijn met eeuwige sneeuw is het dal zowel in de zomer als in de winter een geliefde vakantiebestemming. Als je straks de foto's gaat zien van de komende week, dan snap je dit!
Het filmpje van de waterval dat we gevonden hebben:

In de loop van de middag gaat het regenen en Jeroen begint zich wat ziek te voelen. Hij is sinds gisteren al niet fit en tot overmaat van ramp gaan zijn oren erg pijn doen. Hij is erg verkouden geworden. Gelukkig doen een paar paracetamolletjes wonderen. Uiteraard gaat hij niet mee zwemmen in het Erlebnisbad in Fügen, een mooi binnen- en buitenzwembad met glijbanen, stroomversnellingen en jacuzzi's. Stijn en ik besluiten dan maar samen te gaan na het avondeten en vermaken ons prima. Het wordt al snel donker en dan is het extra leuk om buiten te zwemmen met de regendruppels op je snoet!
Dag 10, woensdag 5 augustus: de dag start een stuk beter dan gisteren. De wolken verdwijnen al snel en de zon laat zich steeds meer zien. Ook Jeroen begint zich wat beter te voelen.
Na het boodschappen doen lopen we vanaf het huis de Easy Trail, een makkelijk wandelpad dat o.a. langs het toeristische dorpje Mayrhofen gaat. Marcel en ik hebben dit dorpje jaren terug ook bezocht, toen de kinderen er nog niet waren, dus we zijn benieuwd of we nog wat herkennen!
Zo'n Easy Trail heeft een maximaal hoogteverschil van 100 meter en is het hele jaar goed beloopbaar.
Je wandelt langs kapelletjes...
... en bijna altijd met uitzicht op de Zillertaler Alpen
Onderweg is er niet alleen veel te zien, maar is het ook leuk om naar de mooiste steentjes te zoeken om mee te nemen naar Nederland.
En ja... we beginnen al wat te herkennen in Mayrhofen!
Een hotel met een entree in prachtige pasteltinten...
... en we struinen lekker rond door het dorpje en halen een heerlijk ijsje bij Eissalon Eiszeit
Op de terugweg lopen we een andere route, dit keer langs de sterkstromende rivier de Ziller
Prachtig hoe woest het water stroomt!
De schattigste bloemen om te fotograferen...
... evenals een zijstroompje dat uitmondt in de Ziller
Dit ieniemienie watervalletje is een gevolg van de vele regen die gisteravond is gevallen. Het is daarom in Tirol ook opvallend groen!
Al met al lopen we zo'n 10 kilometer, een hele prestatie van de jongens!
Eenmaal weer terug bij het vakantiehuis maak ik nog wat foto's van mooie zomerbloeiers in de tuin.
Een prachtige dahlia. Hier zou je je tuin toch vol mee zetten?
Dag 11, donderdag 6 augustus: dit is lekker opstaan! De zon die volop aan het schijnen is en dat je dit als uitzicht hebt als je buiten rustig aan het opstarten bent met een kopje thee.

Na de lunch gaan we weer naar Mayrhofen om daar met de Penkenbahn omhoog te gaan, een kabelbaan die bijna 2 kilometer omhoog gaat!
Durf je ook mee te gaan? 
Volgens de Mayrhofen Bergbahnen is de vrij nieuwe Penkenbahn het modernste kabelbaanconcept van de wereld. De hypermoderne 3S lift is sinds 2015 in gebruik en vanaf dat moment behoren wachttijden in het centrum van Mayrhofen tot het verleden. Bijna 50 miljoen euro is de investering geweest. Het oude model deed al meer dan 20 jaar dienst en was drastisch aan vervanging toe. In totaal zijn er 33 gondels die elk beschikken over 24 plaatsen. De capactiteit van de Penkenbahn ligt hiermee op bijna 3000 personen per uur! Ik kan me voorstellen dat dit in het wintersportseizoen heel fijn is. Nu in de zomer is het niet zo heel druk en kunnen we met z'n viertjes in de gondel zitten.
Eeuwige sneeuw. De sneeuw die je ziet is natuurlijk eigenlijk geen echte sneeuw. Het is eerder een hard geworden witte ijslaag. Wanneer de laag eeuwige sneeuw zich op een berg steeds verder opbouwt en dikker wordt, gaat deze tenslotte langzaam naar beneden stromen. Daardoor ontstaat een gletsjer die kilometers lang kan worden.
Er geniet er ééntje van het magnifieke uitzicht...
... en ééntje belemmert míjn uitzicht, in een poging een foto te maken van het restaurant en het prachtige aangrenzende Speichersee Penkenjoch :-)
Nog een keer dan maar!
We maken een mooie wandeling en rusten uit op een heel mooi plekje, dat zie je op het onderstaande filmpje:
Volgens Marcel is dit uitzicht het mooiste dat hij ooit heeft gezien! En ja, ik beaam dat!
Daarna lopen we terug naar het middelstation om van daaruit straks de Penkenbahn naar het dalstation te nemen.
Onderweg zien we van alles...
... en zijn we vooral onder de indruk van de vele paragliders die we in de lucht zien zweven. Even later zijn we getuige van een duo dat op gaat stijgen, of beter gezegd: af gaat dalen:

Ik vind dit zo'n mooie foto: Jeroen in actie, met op de achtergrond de Penkenbahn.

Dag 12, vrijdag 7 augustus: vandaag alleen maar zon, zon, zon en een gemiddelde temperatuur van 31°C.
Dat wordt een dagje doorbrengen bij Badesee Stumm in het plaatsje... Stumm!
Een prachtig meertje, met daarachter nog een mooi zwembad met speeltoestanden.
Als je op het plaatje klikt, zie je hoe mooi en rustgevend het hier is
We vermaken ons prima hier van 's ochtends vroeg tot aan het eind van de middag. Het is heerlijk toeven hier, zo onder een parasolletje, met een boek voor je neus. Af en toe een duik in het meer, of in het zwembad. Tussen de middag lekker eten bij het restaurant dat je hier ook hebt, met als toetje een Magnum.
Dag 13, zaterdag 8 augustus: in Oostenrijk is officieel sprake van een hittegolf. De boeren gaan gauw het gras maaien om snel te kunnen hooien. Erg mooi om te zien hoe ze met een speciaal werktuig steile hellingen bedwingen.
We rijden met de auto naar het plaatsje Zell am Ziller waar we -natúúrlijk- de kabelbaan nemen, de Rosenalmbahn. We sjezen rustig omhoog naar 1744 meter hoogte en we zien onderweg de mooiste almen opdoemen
Eenmaal hoog in de bergen, lopen we een stuk naar een meertje, de nieuwe Fichtensee.
Zomer 2019 wordt deze al in gebruik genomen, maar is nu helemaal klaar. Het meer is eigenlijk een wateropslag voor de sneeuwkanonnen in de winter. In de zomer kun je er zwemmen, roeien en suppen. Lekker in de zon liggen kan natuurlijk ook. Zo hoog in de bergen is het er nooit onaangenaam heet.
Wat is dit aangelegde bergmeer mooi! We besluiten vandaag niet te gaan zwemmen, want de bedoeling is dat we straks beneden gaan rodelen.
Evengoed brengen we hier een aantal uurtjes door, lekker relaxen en wat wandelen.
Er staan hier een paar telescopen waarmee je de bergtoppen in de verte wat naar voren kunt halen. En het grappige is dat je dan kunt zien om welke bergtop het gaat en hoe hoog deze is!
Nog meer relaxen...
... en verkoeling zoeken bij een mooie speeltuin vol houten speelattributen. Erg leuk voor kinderen. Voor pubers wat minder, maar waar water is...?
De dorst lessen met een Zillertal Weißbiertje
Fichtensee, zo mooi...
Weer met de Rosenalmbahn naar beneden, gezellig met zijn vieren op een rij in de krappe gondel ♥
Stijn wordt er helemaal rustig van, genieten van het uitzicht!
Aan het eind van de middag zijn we weer beneden en kopen we een paar tickets voor het hoogtepunt van de dag (althans, volgens de jongens): rodelen! Je zou het niet zeggen als je deze foto ziet, maar het is er zo druk, dat het even duurt voordat we aan de beurt zijn. De rugzak met de camera stoppen we in een kluis, dus we hebben geen foto's van het rodelen zelf kunnen maken. Maar herinneringen des te meer!

Vandaag is alweer de laatste dag die we doorbrengen in Oostenrijk. Morgen vertrekken we alweer naar huis. Nu ik dit aan het schrijven ben en Marcel met me meekijkt, krijgen we allebei alweer heimwee. Deze vakantie is ook één van de mooiste die we met elkaar hebben beleefd. Elke dag hebben we wel wat gedaan, zijn we weggeweest en hebben we nieuwe herinneringen kunnen maken. En dankbaar dat we ondanks het coronavirus toch deze reis hebben kunnen maken!

Er is niets dat voorgoed
verdwijnt als je de
herinneringen bewaart

♥♥♥♥








Reacties

  1. Ohhh wat heerlijk dit Zillertaller verslag, zo heb ik toch nog bergen gezien. Denk al 25 jaar lang komen wij in het Zillertal, eerst alleen in de winter om te skieen maar sinds een aantal jaar ook in de zomer. Mijn kids zeggen mam je bent in het verkeerde land geboren. Niet alleen de bergen maar alles wat erbij hoort vind ik geweldig. Jullie hebben een hoop gedaan in die dagen, foto's van het rodelen kan ik me wel voorstellen want dat hebben we zelf ook met de jongens gedaan. Zo mooi van het dal vind ik dat het vaak rond een uur of 5 dichttrekt, flinke regen en daarna trekt het weer open en gaat alles weer door zoals daarvoor.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja he, dát is Oostenrijk! Je weet nooit wat voor weer het de volgende ochtend is. En idd, zo aan het eind van de middag kan het ook zo dichttrekken van de wolken en de regen. Maar dit jaar hebben we dit niet echt gezien. Erg mooi weer hebben we steeds gehad. Hoop dat jullie er ook weer snel heen kunnen! Oostenrijk, we kunnen ook niet wachten om de bergen weer te omarmen. Tot snel! ♡

      Verwijderen
  2. Deel 1 van je verslag had ik al in onze vakantie gelezen en vanmorgen voor het wasgoed strijken las ik deel 2. Tijdens het strijken droomde ik dus even weg en dacht terug aan onze laatste vakanties in Oostenrijk, lang geleden, toen we nog als gezin op vakantie gingen. Dat zijn mooie herinneringen. Leuk dat jullie jongens nog mee gaan en er samen van genieten. Mooi verslag van jullie vakantie. Ik heb er van genoten!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Grappig dat laatste filmpje!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat leuk om te lezen dat je ervan hebt genoten!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Leuk dat je een reactie hebt achtergelaten, dank je wel!

Tot de volgende keer!

Populaire posts van deze blog

Een wandeling alleen, maar niet eenzaam...

  Afgelopen vrijdag ben ik weer eens alleen gaan wandelen. Dit keer ga ik voor klompenpad Beekweidenpad in Voorst. Navigatie aan in de auto, en al rijdend kom ik uiteindelijk in de buurt van Apeldoorn aan. Al gauw wordt het me duidelijk: ik ben verkeerd genavigeerd. Google Maps op mijn telefoon is wat duidelijker: ik moet nog ruim 20 minuten rijden voordat ik op de plaats van bestemming ben. Verdorie, wat nu? Ik rij een stukje terug, tuur vanuit mijn ooghoeken en zie het welbekende klompenpaden-bordje! Ik stap uit en de kleine lettertjes op het bordje vertellen me dat dit om het Woldermarkerpad gaat. Nooit van gehoord. My best friend Google vertelt me dat dit pad 7 kilometer is. Hmmm... voor vandaag vind ik deze te kort, zeker als je bedenkt dat het eerdergenoemde Beekweidenpad 16 kilometer is. Ik kijk nog even verder op mijn telefoon en zie dat de start van het Avervoorderpad 8 minuten verderop rijden is. Ik besluit hierheen te gaan rijden, zeker als ik ontdek dat de route 13 kilomete

Trapkast annex computerkast

Een echte kast is het natuurlijk niet, de ruimte die nu eindelijk klaar is. Voorheen was het een provisiekast, zo'n kast onder de trap die je veel ziet in (nieuwbouw)huizen. Toen we hier in 2000 heen verhuisden, zag ik al dat zo'n kast goed te gebruiken is om je computer neer te zetten en je administratie bij te houden. Al die tijd heeft de computer hier goed dienst gedaan, maar ik was de kleur op de gestuukte muur een beetje zat. Ik wilde wat anders. En laat deze ruimte nu een ware metamorfose hebben ondergaan! Kijken jullie even mee? Tijdens de donkere uurtjes... Over de Charles Eames stoel ligt een heerlijk warm schapenvacht... Een mooie bureaulamp van Ikea doet nu dienst als wandlamp. De zware steen die in de voet van de lamp zat hebben we verwijderd. Daarna de snoer korter geknipt en in de voet verwerkt, waarna Marcel gaten in de voet geboord heeft, zodat de lamp simpel op te hangen was. Zeg nou zelf, zo'n aparte lamp zie je toch nergens? En het leuke is:

Tafelkleedhangers

Met deze straffe wind is het geen overbodige luxe om tafelhangers aan je tafelkleed te hebben hangen. Maar... als je die niet in huis hebt, dán wordt het een ander verhaal! Dus bedacht ik zelf wat. Met Stijn zocht ik in de tuin naar de mooiste steentjes en bond er zwart-wit lint omheen. Dat lint had ik nog ergens liggen (wie bewaart heeft wat!). Met een perforator gaatjes gemaakt in het tafelkleed en de steentjes eraan vastgebonden. Wat een toeval, hé... het lint en het tafelkleed lijken voor elkaar gemaakt te zijn! Ik denk dat jullie je wel voor kunnen stellen dat ik met zoiets simpels héél blij ben! Tijdens het fotograferen ontdekte ik onder de tuintafel een schattig groepje Lelietje-der-Dalen.  Alleen helaas wel zonder bloemetjes... Maar ook zonder, zie ik de schoonheid wel in!