Doorgaan naar hoofdcontent

Een goede gewoonte vasthouden: samen wandelen!

Marcel heeft de smaak goed te pakken: hij begint het wandelen steeds leuker te vinden! De zomer is natuurlijk een hele fijne periode om er samen op uit te gaan in de natuur, maar we kunnen eerlijk gezegd ook niet wachten op het najaar straks: de prachtige kleuren van het vallend blad, de geur, de regen en genieten van het herfstzonnetje dat hopelijk veelvuldig gaat schijnen. En... aangenamere temperaturen! De hitte van de afgelopen week vind ik echt niet fijn. Er komt zo weinig uit handen, maar je probeert toch wel in beweging te blijven. 
 En dat bewegen bestaat vandaag uit het lopen van Klompenpad het Heuzesepad in het buitengebied van Opheusden. Voor ons is het slechts een half uur met de auto. Het pad is een rondwandeling van 11 kilometer dat langs de Nederrijn, door uiterwaarden en het oeverwallenlandschap gaat.
Bijna een traditie: bij de start altijd een foto maken van het bord met de kaart van de route
Omdat ook vandaag weer een behoorlijk warme dag wordt, gaan we al vroeg op pad
Je ziet dat de lucht dan ook anders is, het is heiig door de warmte
De wandeling start over de dijk...
... en als je je na een tijdje omdraait zie je dit in de verte: de Nederrijn. Mooi met de bermen vol zomerbloeiers op de voorgrond!
Eerst zijn deze jonge paarden rustig aan het grazen, maar al gauw schrikken ze van mij omdat ik dichterbij wil komen. Het stomme is dat ik mijn spiegelreflexcamera ben vergeten mee te nemen. Inzoomen met de telefoon gaat gewoon niet mooi worden, dus dan moet je creatief zijn: sluipen door de berm om zo dichterbij te komen. Op zich ben ik tevreden met deze foto: galopperende paarden door de weide is toch mooier!
Al snel lopen we langs restaurant 't Veerhuis. Aan de voorkant ziet het er heel rustig uit, totdat we aan de achterzijde komen: een terras vol luidruchtige wielrenners die kopjes koffie nuttigen. Het is toch nog te vroeg om te lunchen, dus we missen niks :-)
Het pad gaat over op een smaller pad, dichterbij de Nederrijn
Zoekplaatje
Weetje: de Nederrijn is de tak van de Rijn die vanaf het plaatsje Angeren, de voortzetting vormt van het Pannerdensch Kanaal. Bij het gemaal Kandia, aan de overzijde van Angeren, komt de Oude Rijn in het gebied. Dit was voor de aanleg van het Pannerdensch kanaal de hoofdloop van de Nederrijn. Vanaf Wijk bij Duurstede wordt de hoofdstroom Lek genoemd en de oude stroom Kromme Rijn. 
De camera van de telefoon heeft wat last van de zon en pakt de foto eigenlijk niet goed, maar ik vind het wel een plaatsje in deze post waard!
Wat een idyllisch plekje, vind je niet? Net alsof de bootjes al jaren hier liggen
Ik heb er niet heel veel foto's van gemaakt: maar we hebben zo ontzettend veel boomgaarden- en kwekerijen gezien vandaag! De boompjes allemaal keurig netjes op een rij en ondanks de hitte fris en groen in het blad
En dit huisje jongens: wij vinden dit echt práchtig! Alles tot in de kleinste details doorgevoerd. Je waant je even op het Franse platteland. De omgeving doet hier best on-Nederlands aan...
... of toch niet? In Opheusden zien we voor het eerst een fruit-automaat met versgeplukt fruit, geoogste groente en de lekkerste sappen van Nederlandse bodem!
Kijk dan, je werpt munten in de automaat, drukt cijfers in van het luikje wat je open wilt hebben en tapt eerst het lekkerste (koude!) appelsap wat we ooit gedronken hebben...
... en eet daarna in no-time bijna het hele bakje met flinke pruimen leeg!
Het pad gaat langs de dorpsrand van Opheusden door weilanden weer verder...
...en mogen we klimmen en klauteren over draad en hekken
En weer lopen we langs een kwekerij, dit keer zien we geen bomen, maar de mooiste vaste planten. Intratuin is daar niks bij!
Kurkdroge rivierenkleigrond. Het percentage vocht is een stuk hoger dan bijvoorbeeld in zandgrond. De bomen hebben dus niks te lijden, zo te zien!
Pauzeren op een schaduwrijk plekje is nu even nodig, het wordt steeds warmer. De fles met het heerlijke appelsap is natuurlijk in no-time leeg
Daarna lopen we weer verder, nu met een paraplu boven mijn hoofd om de hitte op m'n donkere haren te verdrijven. Met de zon pal bovenop je hoofd en in je nek is dit geen overbodige luxe. Marcel houdt zijn hoofd ondertussen koel met een pet
We hebben het tijdstip van de start van de wandeling zo uitgekiend, dat we rond lunchtijd aankomen bij molen de Zwaluw in Kesteren. De grootste molen van Gelderland is een rietgedekte korenmolen en is in 2002 gebouwd met onderdelen en materialen van een molen uit Duitsland. De Duitse moleneigenaar die de molen niet langer kon onderhouden en de molen als 'molenwrak' voor herbouw heeft verkocht, wist te vertellen dat de molen ruim twee eeuwen eerder uit Friesland kwam. 
Je kunt hier voornamelijk pannenkoeken eten, maar ook andere culinaire hoogstandjes. Vandaag heb ik trek in een maaltijdsalade met zalmfilet en gefrituurde gamba's. Marcel neemt kroketten met brood en mosterdmayonaise. Zo bijna aan het eind van de wandeling smaakt dit zó lekker!
Daarna lopen we een stukje terug naar de hoofdroute van de wandeling...
...en poseert Marcel naast een prachtig paardenhoofd. Moet je zien hoe laag de deuropening is en hoe oud dit schattige huisje wel niet moet zijn!
Het allerlaatste stuk gaat weer door de uiterwaarden en zijn we weer terug bij het startpunt...
...waar deze Romeinse wachttoren De Spees staat. Deze bevindt zich op de vroegere noordgrens van van het Romeinse Rijk aan de Rijnbanddijk. Deze grens volgde de Nederrijn, net zoals de grens tussen Gelderland en Utrecht tegenwoordig doet. Ooit stonden hier in het gebied vele van dit soort uitkijktorens. Van het oorspronkelijke fort is niets meer zichtbaar en daarom is er nu een houten versie van de wachttoren. Veel van de oude Romeinse grens ligt namelijk onder de grond en kan niet naar boven worden gehaald. Wij vinden dit een hele goede replica. Bijzonder dat zoiets zich heel lang geleden heeft afgespeeld!
Het verslag van deze wandeling is natuurlijk niet compleet zonder een foto van de hoofdpersonen!

Reacties

  1. Mede oprichter van het klompen pad vind ik jullie reactie en de foto 's supper leuk dankjewel.👍

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk dat Marcel de smaak zo te pakken heeft. Samen wandelen is ook veel gezelliger. Mooi klompenpad hebben jullie gelopen. Leuk verslag heb je gemaakt. Als je die zonnige foto's nu ziet, dan lijkt het mooie weer alweer zo lang geleden.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Leuk dat je een reactie hebt achtergelaten, dank je wel!

Tot de volgende keer!

Populaire posts van deze blog

Trapkast annex computerkast

Een echte kast is het natuurlijk niet, de ruimte die nu eindelijk klaar is. Voorheen was het een provisiekast, zo'n kast onder de trap die je veel ziet in (nieuwbouw)huizen. Toen we hier in 2000 heen verhuisden, zag ik al dat zo'n kast goed te gebruiken is om je computer neer te zetten en je administratie bij te houden. Al die tijd heeft de computer hier goed dienst gedaan, maar ik was de kleur op de gestuukte muur een beetje zat. Ik wilde wat anders. En laat deze ruimte nu een ware metamorfose hebben ondergaan! Kijken jullie even mee? Tijdens de donkere uurtjes... Over de Charles Eames stoel ligt een heerlijk warm schapenvacht... Een mooie bureaulamp van Ikea doet nu dienst als wandlamp. De zware steen die in de voet van de lamp zat hebben we verwijderd. Daarna de snoer korter geknipt en in de voet verwerkt, waarna Marcel gaten in de voet geboord heeft, zodat de lamp simpel op te hangen was. Zeg nou zelf, zo'n aparte lamp zie je toch nergens? En het leuke is: ...

Zonnestralen...

Vanmorgen om half 8 scheen de zon zó uitbundig naar binnen, dat ik mijn camera erbij móest pakken! De tulpen die ik zaterdag gekocht had móest ik vastleggen. Prachtig hoe de gele knoppen op lijken te lichten... Zaten ze zaterdag nog vol in de knop, het uitkomen gaat nu echt hard. Soms gaat dat me té hard, en dat vind ik zo jammer. Op dagen dat we werken zet ik tulpen dan ook altijd in een donker hoekje van ons huis, zodat we er veel langer plezier van hebben. Zodra we weer thuiskomen, zet ik ze wel weer op hun plek ;-) Zo heb je er echt veel langer plezier van... Een deel van de bos tulpen staat in een oude weckpot die ik een paar weken geleden had gewonnen met een give-away van Clarieke van het blog  Woonhuis nr. 2.   Dit deed ze in samenwerking met Marjolijn van woonwinkel Lijn 10 Style by me. Ben er nog elke dag superblij mee! De gipsen kandelaar maakte Kirsten van het blog  Het Raadhuis 1890  voor mij. Voor degen...

Vensterbank op vensterbank

Deze vierzitter hebben we nog niet zo lang en aanvankelijk was het niet de bedoeling dat deze voor het raam zou komen te staan. Maar het was wat even schuiven en uiteindelijk staat de bank hier toch het allermooist. Aangezien de rugleuning wat hoger is dan het grote raam zelf en je zo de vensterbank niet kan zien, moet je slim in gaan spelen met accessoires dat je er neerzet: Twee lampen die hoog op hun voetjes staan en een  lange, elegante dame. Om het zicht naar de achtertuin niet te belemmeren, kwam ik op het idee om een vensterbankje te ontwerpen. Zo'n laag bankje dat nét boven de bank uitpiept, waarop mooie spulletjes op gelegd kan worden. Dat bleek heel makkelijk: Marcel is handig en met een beetje tijd en de juiste middelen toverde hij dit bankje tevoorschijn: Gedroogde pompoenachtigen en een dadeltak maken het sfeertje af: een tikje klassiek, maar toch rustig door het kleurengebruik. Trouwens: een mooier uitzicht naar de achtertuin kan ik niet bedenken:  Jero...