Doorgaan naar hoofdcontent

Een mooie zomerdag...

Weet je wat voor mij een goede start van een mooie zomerdag kan zijn?
Om te beginnen: niet al te lang uitslapen, lekker in de tuin ontbijten in het zonnetje, om vervolgens vroeg te vertrekken naar een natuurgebied in de buurt om een mooie wandeling te maken.
Ik reed naar een parkeerplaats vlakbij het zweefvliegcentrum Terlet.


Op een niet te lange afstand is het Deelerwoud, een natuurgebied op de Veluwe van 2380 hectare groot.
Hier vind je eigenlijk alles: bossen, eindeloze heidevelden in een glooiend landschap wat niet eens zozeer Nederlands aan doet. 
Met een beetje fantasie waan je je in het buitenland :-)


Ik wandel hier graag, omdat het er veel rustiger is dan op de Posbank of de Hoge Veluwe.
En 's ochtends vroeg is hier bijna geen mens te bekennen.


Met een beetje geluk spot je wilde zwijnen, herten en Schotse Hooglanders.
In de schaduw lag een grote kudde met van die koeien. Dit kalfje stond op de uitkijk, het vertrouwde me niet echt geloof ik :-)


Tijdens deze wandeling liep ik voornamelijk over het immens grote heidegebied, met mooie vergezichten.


Mooi hoe de zonnestralen door het bladerdek gaan van een stukje bos.


Even afkoelen in de poel. Ik geef deze Schotse Hooglander groot gelijk!


Glooiend landschap


Weer een verkoelend stukje bos, echt prachtig om door zo'n laantje te lopen.


Een oase? :-)


Hekwerk richting de parkeerplaats...


... met aan de rechterzijde een knus aanziend schuurtje met bloeiende stokrozen. 
Eenvoudig, maar sfeervol!


Tijdens deze wandeling heb ik niet veel bloemen gezien, grassen des te meer. 
Voor mij zeker foto-waardig, moet je eens zien hoe mooi het licht erop valt!


Het enige nadeel van deze gebied is dat je, vooral aan het begin en aan het einde van de wandeling last hebt van het geluid van de A50 wat eigenlijk grenst aan het Deelerwoud. 
Maar als je een kwartiertje aan het lopen bent, hoor je het al niet meer.
Voor mij een fijne plek om even lekker te lopen.

Fijn weekend!




Reacties

  1. Ik ken het gebied van onze fietstochten en waan me daar ook in het buitenland. Meestal hebben we daar ook wel ontmoetingen met de Schotse Hooglanders. Ik blijf het bijzonder vinden. Mooi om met je mee te kunnen kijken in dit mooie gebied.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, zijn magische beesten he! Prachtig dat ze in een stukje natuurgebied hier in NL vrij rond mogen lopen.

      Verwijderen

Een reactie posten

Leuk dat je een reactie hebt achtergelaten, dank je wel!

Tot de volgende keer!

Populaire posts van deze blog

Zonnestralen...

Vanmorgen om half 8 scheen de zon zó uitbundig naar binnen, dat ik mijn camera erbij móest pakken! De tulpen die ik zaterdag gekocht had móest ik vastleggen. Prachtig hoe de gele knoppen op lijken te lichten... Zaten ze zaterdag nog vol in de knop, het uitkomen gaat nu echt hard. Soms gaat dat me té hard, en dat vind ik zo jammer. Op dagen dat we werken zet ik tulpen dan ook altijd in een donker hoekje van ons huis, zodat we er veel langer plezier van hebben. Zodra we weer thuiskomen, zet ik ze wel weer op hun plek ;-) Zo heb je er echt veel langer plezier van... Een deel van de bos tulpen staat in een oude weckpot die ik een paar weken geleden had gewonnen met een give-away van Clarieke van het blog  Woonhuis nr. 2.   Dit deed ze in samenwerking met Marjolijn van woonwinkel Lijn 10 Style by me. Ben er nog elke dag superblij mee! De gipsen kandelaar maakte Kirsten van het blog  Het Raadhuis 1890  voor mij. Voor degen...

Vensterbank op vensterbank

Deze vierzitter hebben we nog niet zo lang en aanvankelijk was het niet de bedoeling dat deze voor het raam zou komen te staan. Maar het was wat even schuiven en uiteindelijk staat de bank hier toch het allermooist. Aangezien de rugleuning wat hoger is dan het grote raam zelf en je zo de vensterbank niet kan zien, moet je slim in gaan spelen met accessoires dat je er neerzet: Twee lampen die hoog op hun voetjes staan en een  lange, elegante dame. Om het zicht naar de achtertuin niet te belemmeren, kwam ik op het idee om een vensterbankje te ontwerpen. Zo'n laag bankje dat nét boven de bank uitpiept, waarop mooie spulletjes op gelegd kan worden. Dat bleek heel makkelijk: Marcel is handig en met een beetje tijd en de juiste middelen toverde hij dit bankje tevoorschijn: Gedroogde pompoenachtigen en een dadeltak maken het sfeertje af: een tikje klassiek, maar toch rustig door het kleurengebruik. Trouwens: een mooier uitzicht naar de achtertuin kan ik niet bedenken:  Jero...

Een wandeling alleen, maar niet eenzaam...

  Afgelopen vrijdag ben ik weer eens alleen gaan wandelen. Dit keer ga ik voor klompenpad Beekweidenpad in Voorst. Navigatie aan in de auto, en al rijdend kom ik uiteindelijk in de buurt van Apeldoorn aan. Al gauw wordt het me duidelijk: ik ben verkeerd genavigeerd. Google Maps op mijn telefoon is wat duidelijker: ik moet nog ruim 20 minuten rijden voordat ik op de plaats van bestemming ben. Verdorie, wat nu? Ik rij een stukje terug, tuur vanuit mijn ooghoeken en zie het welbekende klompenpaden-bordje! Ik stap uit en de kleine lettertjes op het bordje vertellen me dat dit om het Woldermarkerpad gaat. Nooit van gehoord. My best friend Google vertelt me dat dit pad 7 kilometer is. Hmmm... voor vandaag vind ik deze te kort, zeker als je bedenkt dat het eerdergenoemde Beekweidenpad 16 kilometer is. Ik kijk nog even verder op mijn telefoon en zie dat de start van het Avervoorderpad 8 minuten verderop rijden is. Ik besluit hierheen te gaan rijden, zeker als ik ontdek dat de route 13 kilo...