Ik pak het bloggen weer op!

Het is al zo lang geleden dat ik hier mijn vrije tijd besteedde aan het schrijven van verhalen, dat voornamelijk ging over het stylen en decoreren van ons huis en onze tuin. Ik maakte daarvan met heel veel plezier foto's en schreef hier een passend verhaaltje bij. Ik kon me er echt helemaal in verliezen. Schrijven vond ik zo leuk!

Maar social media als Facebook en vooral Instagram werd steeds populairder en heel veel bloggers maakten daarnaar de overstap. Logisch, via Instagram kan je op een hele snelle manier je mooiste gemaakte foto's kwijt en ook nog een verhaaltje erbij neerzetten. 

Bloggen was niet meer populair, vooral omdat het ook best wel wat tijd kostte. Met pijn in mijn hart nam ik hiervan ook afscheid en werd het hier ook stil...

Jaren later, ja echt, we spreken nu over zes jaar later(!) begon het weer te kriebelen bij mij. Vraag me niet waarom en op welk moment dat gebeurde. Het gebeurde gewoon!

Ik pakte het fotograferen namelijk weer op met mijn spiegelreflexcamera, want hiermee maak je toch echt wel de mooiste foto's. Ik deelde deze steeds vaker op Facebook en op Instagram, maar ik merkte dat ik toch wat miste: het plaatsen van de mooiste foto's en het uitschrijven van verhalen. Op deze manier hoop ik een wat breder publiek te bereiken om ze (jullie!) mee laten te genieten. 

"About the beautiful things of life..."

Vanaf nu plaats ik niet alleen artikelen over ons interieur en de tuin, maar zul je meerdere onderwerpen gaan lezen. Ik vind namelijk zo veel dingen leuk! Sporten en actief bezig zijn zoals wandelen, de natuur en bijvoorbeeld koken en bakken is ook één van mijn passies. Wie weet plaats ik hier ook recepten als hier animo voor is.

Al mijn verhalen zullen begeleid worden van foto's van eigen hand. Want fotograferen is mijn grootste hobby. Een mooie foto zegt soms meer dan 1000 woorden!

Vandaag begin ik met een post over wandelen. De laatste weken heb ik dit veel gedaan en zijn hier aardig wat foto's van gemaakt. Te mooi om deze voor mezelf te houden. Dus ik deel ze graag! Toegegeven: met mooi en lekker zonnig weer maak je al gauw de mooiste foto's. 

Licht is soms zo bepalend!

Gisteren was de dag dat onze oudste zoon de uitslag kreeg: gaat Jeroen over naar Mavo 4 of mag deze jongen nog een jaartje overdoen? Hij stond namelijk een dikke 4 voor Wiskunde. Voor de overige vakken stond hij gelukkig wel een voldoende. Normaal gesproken is deze 4 niet voldoende om over te mogen gaan, dus hij mocht de zogenaamde reparatieopdrachten gaan doen. Een hele vreemde benaming, en als je Googelt, kom je niet heel ver ;-) In het kort hield dit voor Jeroen in dat hij opdrachten moest gaan maken van alle hoofdstukken uit zijn Wiskunde boek. Dat was afgelopen donderdag. Dus we dachten, okee, donderdagmiddag horen we of hij overgaat! Maar helaas moest hij gisteren weer verder, want hij had niet alle hoofdstukken af. 

In het kort gezegd, ik werd er maar goed nerveus van en besloot om vrijdagochtend de stoute wandelschoenen aan te trekken en een wandeling te maken. Hoofd leegmaken. Zenuwen de baas worden. Fotograferen. Afleiding dus.

Dit keer werd het Klompenpad het Wageningse Engpad. Deze start bij Fletcher Hotel De Wageningsche Berg. Het heeft een prachtig gelegen terras, met een fenomenaal uitzicht over het Rijndal. 

De dag begon behoorlijk bewolkt, en dat kun je ook goed zien op de onderstaande foto:

Bovenop de Wageningse berg, loop je al gauw richting het voormalige landgoed Belmonte. Na de Tweede Wereldoorlog kwam het gehavende landgoed in handen van de Universiteit van Wageningen, die er een botanische tuin vestigde. Maar liefst 11 hectare groot is dit stadspark dat daarmee één van de grotere botanische tuinen van Nederland is. 

Ik had dus grote verwachtingen van dit park, maar helaas stond op dat moment lang niet alles (meer) in bloei. De tuin telt namelijk honderden struiken van de Rododendron waarvan er op dit moment natuurlijk geen enkele struik meer in bloei is :-)

Dus ik ging op zoek naar planten die wél aan het bloeien waren en ik vond ze!

Een feestje hoor, om bijzondere bloemen voor eeuwig vast te leggen.

Nu is de Hortensia niet eens héél bijzonder, want je ziet ze best wel vaak, maar ze horen absoluut in mijn top 3 van mooiste tuinplanten. Juist omdat je ze in allerlei soorten, maten en kleuren hebt 

Een soort Campanula, de klokjesbloem

Een mooi natuurlijk aangelegde border, echt een lust voor het oog!

Dit heb ik nog niet eerder gezien, wat een mooi soort met een ingetogen kleur bloem

Grassen, voor mij ook een genot om naar te kijken, want  je hebt altijd beweging in de tuin door de wuivende grasaren

Spelen met de camera, om zo de mooiste foto's tevoorschijn te halen. Als je goed kijkt heb ik de distel niet op de voorgrond gehaald, maar gaat de aandacht juist naar de reigersbek

Een reusachtige pluim van de fluweelboom

Bijzondere leliesoort 

Al gauw voert de wandeling door bosranden en uiteindelijk gaat deze over door de vele volkstuinen hier in de buurt. Hier was het een feestje voor de zintuigen, vooral voor de ogen, om hier bijna letterlijk doorheen te lopen. Ontzettend veel bloemen stonden in bloei.

Netjes achter kippengaas, maar dóór het prikkeldraad heen richt de bloem zich naar de zon: de zonnebloem. Je wordt er zo vrolijk van!

Een verlegen jonge Friezin liep een stukje met me mee

Dat hek, prachtig! Hier zou ik wel raad mee weten en een mooie plek in onze tuin geven 

Opstijgende vogels

'Hé, mag ik een stukje met je meelopen?"

Je wandelt ook een stukje langs een biologische wijngaard, altijd erg leuk om te zien al die wijnranken. Iets met vakantiegevoel?

In de loop van de ochtend, werd het lekker zonnig. Kijk hoe mooi het licht op de varens valt

Vingerhoedskruid met sproetjes 

De klaproos, zo mooi hoe deze bij dat tuinhekje bloeit

Ook hier trossen vol bramen, maar... helaas nog niet rijp genoeg

Prachtig pad onder het bladerdek van beukenbomen 

Hier loop je weer tegen het einde van de wandeling aan en kwam ik al weer veel te snel terug bij de auto. Maar hee... hoe kan dit? Op mijn 'teller' stond maar 8,5 km, terwijl de wandeling ansich 13 km is? 

Blijkbaar heb ik een markering gemist en de route verkeerd gevolgd, jammer!

Maar op zich kwam het wel goed uit, want al snel kreeg ik te horen dat Jeroen over is naar de vierde! 

Eind goed, al goed :-)