Doorgaan naar hoofdcontent

Een oud gezegde...

... hakken en wieden zal men nooit verbieden!


Bij mijn schoonouders in de tuin staat een grote pol met bieslook. Ze maken dankbaar gebruik van het kruid, want het is overal toepasbaar.
Niet alleen bij gerechten, maar ook als deze in bloei staat, kan je er hele mooie bosjes van plukken en in een vaasje zetten.
Eenmaal in bloei smaakt het kruid niet meer zo sterk.
En het voordeel van al het 'hakken en wieden' is, dat er meer smakelijke bieslook-sprieten voor in de plaats terugkomen. 


En dan is het erg leuk er een bosje van af te knippen.


Eenmaal thuisgekomen meteen in een waterglaasje gezet en buiten op het bankje neergezet.


Inmiddels staat het al ruim een week buiten, en één voor één komen de knoppen uit.
Prachtig dat paars en roze... of beter gezegd:
Lila!



Kijk, hier staat het bosje bieslook dan:


Gezellig op het wankele tuinbankje, tussen al het andere tuinspul.

Ik zit er over te denken om de schutting te gaan verven. 
Want dat 'natuurlijke', dat onbehandelde hout kan wel mooi zijn, maar eigenlijk vind ik het ook een beetje saai.
Wit? 
Maar zal dat niet pijn doen aan de ogen? 
Want we hebben wel een tuin op het zuid-oosten... en zal het dan niet teveel opvallen?
Of  zal ik toch voor het donkergrijs gaan? 

Wat vinden jullie?

En natuurlijk: allemaal een heerlijk weekend toegewenst!



Reacties

  1. Wat een prachtige bloem geeft bieslook en wat zijn de kleuren mooi!

    De schutting hebben wij vorig jaar grijs gemaakt, ik ben er nog steeds heel blij mee alleen zie je op grijs vogelpoep beter dan op wit hihi!

    Fijn weekend! Lieve groet, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een prachtig boeketje Bieslook, zo heb je er dubbel plezier van.
    Een mooi sfeerhoekje heb je daar.
    Ik heb de schutting vorig jaar ook grijs geschilderd, maar in het wit zal het ook heel mooi staan.
    Ben benieuwd wat het gaat worden.
    Fijn weekend.
    Lieve groet, Mea

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik zou de schutting grijs verven :-)
    Lekker rustig en neutraal....

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heb net wat lekkers gemaakt met verse bieslook uit een potje van de supermarkt.
    En die schutting zou ik grijs maken. Had je vast al verwacht...

    fijn weekend, lia

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Grijs !!...veel mooier dan wit......leuk hoor je tuin !! fijn weekend liefs van mij....xxx..

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Grijs; rustiger, weerkaatst wat minder en sfeervoller. Leuk zo dat 'boeketje bieslook'. Groetjes en fijn weekend, Colin

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Misschien een voorzichtige whitewash? En anders ga ik voor de grijze variant! En wat een schattige bieslookbloemetjes!
    Fijne avond,Marielle

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Grijs sluit me helemaal aan bij de anderen,
    kijk maar eens bij heidi van laflotte die heeft een grijze schutting heel mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Bosje bieslook is erg leuk enne ik ga ook voor een grijze schutting. Maar tussen wit en donkergrijs zitten ook nog heel veel tinten....Groetjes Peggy

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik zou ook voor een grijze schutting gaan, want wit lijkt mij bij zonnig weer wat pijnlijk om tegenaan te kijken. Maar tussen wit en grijs heb je weer vele nuances om uit te kiezen!

    Leuk die bieslook in een vaasje, je hoeft helemaal niet naar de bloemenwinkel om iets fleurigs op tafel te hebben staan! :-)

    Verder alles oke bij jullie? Bjorn lijkt de waterpokken te krijgen :-( ik zie allemaal rode vlekjes verschijnen met hier en daar wat vochtblaasjes. Robert wordt trouwens de 25ste geopereerd!

    Liefs, Maris

    P.S.: ben je ooit al eens naar de Libelle Zomerweek geweest? Lijkt mij erg leuk om eens met ons tweetjes te gaan, maar dit jaar gaat dat niet lukken vrees ik...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Leuk dat je een reactie hebt achtergelaten, dank je wel!

Tot de volgende keer!

Populaire posts van deze blog

Een wandeling alleen, maar niet eenzaam...

  Afgelopen vrijdag ben ik weer eens alleen gaan wandelen. Dit keer ga ik voor klompenpad Beekweidenpad in Voorst. Navigatie aan in de auto, en al rijdend kom ik uiteindelijk in de buurt van Apeldoorn aan. Al gauw wordt het me duidelijk: ik ben verkeerd genavigeerd. Google Maps op mijn telefoon is wat duidelijker: ik moet nog ruim 20 minuten rijden voordat ik op de plaats van bestemming ben. Verdorie, wat nu? Ik rij een stukje terug, tuur vanuit mijn ooghoeken en zie het welbekende klompenpaden-bordje! Ik stap uit en de kleine lettertjes op het bordje vertellen me dat dit om het Woldermarkerpad gaat. Nooit van gehoord. My best friend Google vertelt me dat dit pad 7 kilometer is. Hmmm... voor vandaag vind ik deze te kort, zeker als je bedenkt dat het eerdergenoemde Beekweidenpad 16 kilometer is. Ik kijk nog even verder op mijn telefoon en zie dat de start van het Avervoorderpad 8 minuten verderop rijden is. Ik besluit hierheen te gaan rijden, zeker als ik ontdek dat de route 13 kilomete

Trapkast annex computerkast

Een echte kast is het natuurlijk niet, de ruimte die nu eindelijk klaar is. Voorheen was het een provisiekast, zo'n kast onder de trap die je veel ziet in (nieuwbouw)huizen. Toen we hier in 2000 heen verhuisden, zag ik al dat zo'n kast goed te gebruiken is om je computer neer te zetten en je administratie bij te houden. Al die tijd heeft de computer hier goed dienst gedaan, maar ik was de kleur op de gestuukte muur een beetje zat. Ik wilde wat anders. En laat deze ruimte nu een ware metamorfose hebben ondergaan! Kijken jullie even mee? Tijdens de donkere uurtjes... Over de Charles Eames stoel ligt een heerlijk warm schapenvacht... Een mooie bureaulamp van Ikea doet nu dienst als wandlamp. De zware steen die in de voet van de lamp zat hebben we verwijderd. Daarna de snoer korter geknipt en in de voet verwerkt, waarna Marcel gaten in de voet geboord heeft, zodat de lamp simpel op te hangen was. Zeg nou zelf, zo'n aparte lamp zie je toch nergens? En het leuke is:

Stoer met een vleugje romantiek

Wat heb ik lang plezier gehad van de witte druifjes in cappuccino-kopjes  (klik) Gewoon, door geen water te geven, lekker tegendraads!  Op een gegeven moment gingen ze hangen en werd het tijd om deze bolletjes in de tuin te zetten. Volgend voorjaar hoop ik ze weer terug te zien, buiten! Zaterdag ben ik naar de plaatselijke bloemist gegaan waar ik op zoek was naar kleine hyacintbolletjes, het liefst in wit.  In gedachten zag ik dit al voor me: ik zou met witte saus originele terracottapotjes beschilderen en deze één voor één vullen met een enkel hyacintbolletje.  De potjes zou ik drie-op-een-rij op de salontafel zetten. En dat is gelukt, toch miste ik wat... ... een stoer accent met een vleugje romantiek. Dat werd een stuk oud hout.  Voor de romantiek ging ik naar zolder en vond ik een schattig nostalgisch kaartje dat ik laatst bij een bestelling bij Fort Lapin erbij kreeg. Jute touw door het kaartje en om één van de potjes wikkelen en ik geniet als ik op de bank m'n boek a