Doorgaan naar hoofdcontent

Stappen zetten in het buitengebied van Renkum

Op zondag 18 oktober lopen Marcel en ik samen het H♥rtensepad in het buitengebied van Renkum. Ook deze is haast op een steenworp afstand van ons huis, hoe fijn is dat? Heel fijn! En al helemaal omdat we vandaag niet zo veel tijd hebben. Kijk je weer mee?
Het is vandaag droog en in de loop van de dag zal het zonnetje zich steeds meer van zijn zonnige kant laten zien. We zien onderweg heel veel moois die typerend zijn voor de herfst, zoals mooie bessentakken en natuurlijk...
... paddenstoelen. En over het woord PADDENstoel gesproken: het lijkt op deze foto net alsof er een pad onder deze paddenstoel schuilt
Tijdens deze wandeling komen we aardig wat waterpartijtjes tegen. Deze is niet mijn mooiste foto, maar je kunt hier wel heel goed de weerkaatsing zien van de bomen en struiken in het water. Deze vijver is trouwens ooit aangelegd als zwembad met springplank! De heren uit de omgeving van de landgoederen zwommen in de vijver die wel vijf meter diep was. Ook Koning Willem III en de gasten van Hotel Nol in 't Bosch zwommen hier regelmatig. Tegenwoordig is de vijver daar te ondiep voor. Het water zakt niet weg, want vijf meter diep ligt een laag blauwe rivierklei die is gewonnen onderaan de Noordberg
We volgen palen en hekken voorzien van roodbruine plaatjes met de bekende klompjes erop. Officieel is het H♥rtensepad 14 kilometer, maar zoals eerder gezegd, hebben we vandaag niet heel veel tijd en omdat we toch op ons gemak de zondagse wandeling willen lopen, hebben we deze ingekort tot een kilometer of tien
Ah, wat jammer: geen dartelende koeien in de wei te zien. Zou het gras in deze tijd van het jaar niet meer zo goed groeien en dat ze daarom al op stal staan?
Deze amazones discussiëren op een kruispunt welke kant ze nou toch op moeten
Zie je dit ook? Mooi, de schoonheid van de zon die door de takken van de beukenbomen schijnt
Het H♥rtensepad loopt door het mooie Renkums Beekdal
Een beekdal is een lagergelegen stuk land waar regenwater opgevangen wordt tot een beek. Ondanks de droogte is de waterstand toch redelijk op peil gebleven. Veel planten en dieren maken dankbaar gebruik van de beken, maar het water heeft ook een lang verleden als scheppende kracht voor het aandrijven van watermolens. In deze omgeving hebben zeven molens gestaan, die door de eeuwen heen voor heel wat bedrijvigheid hebben gezorgd
Een verslag zonder een foto van een verweerd schuurtje is geen verslag...
... net zoals dit verslag niks waard is zonder een lief paardje in beeld 😉
Herfst: voor mij is dat een rode paddenstoel met witte stippen. Wist je dat deze witte stippen wegspoelen bij regenachtig weer?
Achter deze paal, in de bossen, zijn grafheuvels van duizenden jaren oud, waaruit voorwerpen te zien zijn in het gemeentemuseum in Arnhem
Heel wat onverharde en slingerende paadjes biedt dit Klompenpad
We zijn over de helft als we kabaal horen uit de verte. Eerst is het even zoeken waar het geluid vandaan komt en opeens zien we een brandweerauto aan komen rijden die is omgetoverd tot een heuse camper!
We zijn dan ook in de buurt van een natuurcamping op landgoed Quadenoord. Het is herfstvakantie en ondanks corona zien we dat er aardig wat plekjes bezet zijn. Spot de hond hier eens, zo grappig!
Even bijtanken
Als je niet oplet, zie je sommige paddenstoelsoorten haast niet. Verscholen tussen takken en bladeren in dezelfde kleurtinten
We lunchen op een brug bij de beek en hebben in de verte dit als uitzicht: een boerderij uit 1627. De huidige boerderij Everwijnsgoed wordt in 1805 herbouwd. De oorspronkelijke Betuwse T boerderij is later uitgebreid met twee schuren; een staaltje van landelijke bouwkunst met goed uitgevoerd metselwerk en ellipsvormige bogen boven de deuren. Door jarenlange leegstand raakt de boerderij in verval. Sinds 1997 is het eigendom van de Stichting Monument Everwijnsgoed. De boerderij is nu een rijksmonument
Naast het bezoekerscentrum Renkums Beekdal ligt een prachtige tuin met diverse planten- en bloemsoorten. Ik vermoed dat deze ecologisch verbouwd wordt, omdat het bezoekerscentrum vlakbij het Renkumse Poort ligt, een ecologische verbindingszone tussen de Veluwe en de Rijn
Vanuit het bezoekerscentrum starten diverse wandelingen, zoals het kabouterpad. Erg leuk voor kinderen, want er is heel veel te zien en te ontdekken voor ze! Ook leuk voor de ouderen 😉
Marcel wijst me op een mooi object om op de foto te zetten: een hek zo krom dat we ons afvragen of deze nog wel een functie heeft. Het gras is inmiddels zo hoog dat er al een tijd geen grazers zijn geweest om het te kortwieken
Opeens stuift er een oud driewielertje langs; het blijkt later om een BMW Isetta te gaan. Dit soort 'bubblecar'-wagentjes werden gebouwd tussen 1955 en 1962
We vervolgen ons pad en lopen langs de rand van het dal...
... en zetten tientallen stappen over een meterslange vlonder
Aan het einde van deze route komen we langs dit straatje waar woningen staan die in Oostenrijkse stijl zijn gebouwd. Vlak na de Tweede Wereldoorlog zijn in het kader van de wederopbouw deze zogenaamde Oostenrijkse huizen gebouwd. Dit waren geprefabriceerde woningen die in onderdelen vanuit Oostenrijk aan Nederland werden geleverd en door lokale aannemers werden opgebouwd. De aanvoer vond plaats via het spoor: per woning waren er twee goederenwagons nodig. Ook uit het oogpunt van de naoorlogse wederopbouw is de functie van de Oostenrijkse woningen zeer belangrijk geweest. Vaak waren de woningen bedoeld voor gemeentelijke notabelen, oud-verzetsstrijders of nabestaanden daarvan. Elke woning kent daardoor haar eigen verhaal. Bijzonder vind ik dat!
We lopen langs dit prachtige huis Harten en vervolgen onze weg terug naar het startpunt bij restaurant Campman
Zo jammer dat er nu niet de mogelijkheid is om wat te drinken en te eten
Maar... er is wel een take away, hoe leuk is dat!

Het H♥rtensepad hebben we vandaag helaas dus niet helemaal uit kunnen lopen. Volgens ons mis je hierdoor toch wel een belangrijk stuk van het pad: de uiterwaarden, de stuwwal en het uitzicht over de Neder-Rijn. 

Toch is het altijd fijn om gewandeld te kunnen hebben, maakt niet uit waar eigenlijk. Bewegen, frisse lucht en weer tot rust komen. Juist nu, in deze bizarre corona-tijd.
Op naar de volgende wandeling!

Stay safe, stay healthy, stay positive!






 

Reacties

  1. De lange route van dit klompenpad is zeer de moeite waard. Zie mijn www.willemswonderlijkewandelingen.com voor een verslag van deze wandeling.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Leuk dat je een reactie hebt achtergelaten, dank je wel!

Tot de volgende keer!

Populaire posts van deze blog

Een wandeling alleen, maar niet eenzaam...

  Afgelopen vrijdag ben ik weer eens alleen gaan wandelen. Dit keer ga ik voor klompenpad Beekweidenpad in Voorst. Navigatie aan in de auto, en al rijdend kom ik uiteindelijk in de buurt van Apeldoorn aan. Al gauw wordt het me duidelijk: ik ben verkeerd genavigeerd. Google Maps op mijn telefoon is wat duidelijker: ik moet nog ruim 20 minuten rijden voordat ik op de plaats van bestemming ben. Verdorie, wat nu? Ik rij een stukje terug, tuur vanuit mijn ooghoeken en zie het welbekende klompenpaden-bordje! Ik stap uit en de kleine lettertjes op het bordje vertellen me dat dit om het Woldermarkerpad gaat. Nooit van gehoord. My best friend Google vertelt me dat dit pad 7 kilometer is. Hmmm... voor vandaag vind ik deze te kort, zeker als je bedenkt dat het eerdergenoemde Beekweidenpad 16 kilometer is. Ik kijk nog even verder op mijn telefoon en zie dat de start van het Avervoorderpad 8 minuten verderop rijden is. Ik besluit hierheen te gaan rijden, zeker als ik ontdek dat de route 13 kilomete

Trapkast annex computerkast

Een echte kast is het natuurlijk niet, de ruimte die nu eindelijk klaar is. Voorheen was het een provisiekast, zo'n kast onder de trap die je veel ziet in (nieuwbouw)huizen. Toen we hier in 2000 heen verhuisden, zag ik al dat zo'n kast goed te gebruiken is om je computer neer te zetten en je administratie bij te houden. Al die tijd heeft de computer hier goed dienst gedaan, maar ik was de kleur op de gestuukte muur een beetje zat. Ik wilde wat anders. En laat deze ruimte nu een ware metamorfose hebben ondergaan! Kijken jullie even mee? Tijdens de donkere uurtjes... Over de Charles Eames stoel ligt een heerlijk warm schapenvacht... Een mooie bureaulamp van Ikea doet nu dienst als wandlamp. De zware steen die in de voet van de lamp zat hebben we verwijderd. Daarna de snoer korter geknipt en in de voet verwerkt, waarna Marcel gaten in de voet geboord heeft, zodat de lamp simpel op te hangen was. Zeg nou zelf, zo'n aparte lamp zie je toch nergens? En het leuke is:

Tafelkleedhangers

Met deze straffe wind is het geen overbodige luxe om tafelhangers aan je tafelkleed te hebben hangen. Maar... als je die niet in huis hebt, dán wordt het een ander verhaal! Dus bedacht ik zelf wat. Met Stijn zocht ik in de tuin naar de mooiste steentjes en bond er zwart-wit lint omheen. Dat lint had ik nog ergens liggen (wie bewaart heeft wat!). Met een perforator gaatjes gemaakt in het tafelkleed en de steentjes eraan vastgebonden. Wat een toeval, hé... het lint en het tafelkleed lijken voor elkaar gemaakt te zijn! Ik denk dat jullie je wel voor kunnen stellen dat ik met zoiets simpels héél blij ben! Tijdens het fotograferen ontdekte ik onder de tuintafel een schattig groepje Lelietje-der-Dalen.  Alleen helaas wel zonder bloemetjes... Maar ook zonder, zie ik de schoonheid wel in!