Doorgaan naar hoofdcontent

Dahlia


De dahlia is genoemd naar de Zweedse botanicus A. Dahl. 
In 1789 is de dahlia vanuit Mexico in Europa door de Spanjaard Francisco Hernadez ingevoerd. 
In het moederland bereiken de soorten wel een hoogte van 3 - 6 meter. 
Van nature groeien ze op de vochtige en koude noordkant van berghellingen. 
De Azteken gebruikten de knollen als veevoer. 
Bron: Neerlandstuin.nl




Van de week was ik bij de bloemenwinkel om een bos bloemen uit te zoeken.
Normaalgesproken kies ik witte bloemen uit, maar dit keer besloot ik iets heel anders te nemen.
Ik nam dus een bos dahlia's mee, hoe ouderwets!



In de winkel wist ik al gelijk dat ik deze bos niet op één vaas wilde zetten, maar verdelen over meerdere.
Het rood geeft wel een leuk accent in het toch al vrij lichte interieur, vind ik.
Als de basis goed is, kan je best met wat kleur spelen.




Ik zag in mijn dashboard dat er alweer veel nieuwe posten zijn geplaatst.
Ik probeer deze bij te lezen, maar ik kan er niet op reageren, hoe graag ik ook wil.
Dit berichtje plaatsen kost me al heel veel moeite.
Ik zal je vertellen waarom: ik ben gisteren op mijn werk door m'n rug gegaan. 
Ik had een sollicitante op gesprek en op een gegeven moment wilde ik hem een rondleiding geven; ik stond op en 'aaaaauuuwwwww'.... ik kon haast niet meer rechtop staan...
De rondleiding heb ik nog wel gegeven, ik heb 's middags nog keurig mijn werk afgemaakt (voornamelijk PC-werk dit keer), maar ik voel(de) me net een oud w**f.
Dit heb ik nog nooit meegemaakt. 
Ik vermoed dat het door het snoeien van de beukenhaag van afgelopen maandag is gekomen, alhoewel dat snoeien me prima is afgegaan. 
Maar nu zit ik er dus mooi mee. 
Ik kan bijna niks en alles kost me moeite. 't Huishouden doen lukt me niet *hiephoi*; wasje afhalen en ophangen ging net wel.
Ik zie er als een berg tegenop om straks eten te moeten koken...
Hopelijk gaat het morgen beter, maar ik vrees het ergste.
Vreselijk als je niks kan doen, terwijl jezelf vol energie zit ennuh... even een rondje hardlopen gaat nu ook niet...


Tis weer een heel verhaal geworden, maar klagen mag hier af en toe wel hé! 



Reacties

  1. oh zo herkenbaar.. ik heb zelf ook nog steeds last van mijn rug.. maar pak je rust Marjolijn, dat is echt belangrijk!! en zitten is een probleem, ik kan het ook maar heel eventjes, lopen en liggen dat gaat het beste.
    en geniet van je mooie dahlia's ouderwets of niet, ik vind ze erg mooi! en die foto van de dahlia in het water, super:)

    beterschap met je rug en doe rustig aan!!
    lieve groetjes, Tjits

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh Marjolein wat is dat pijnlijk ik hoop dat het snel beter met je gaat. Misschien in een warm bad of insmeren met warmte zalf. Maar je foto's zijn goed gelukt hoor. De dahlia's op het dienblad komen heel mooi tot hun recht. Veel beterschap toegewenst.

    Lieve Groet,
    Yvonne

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Prachtig die rode bloemen, mooi zo'n close up.

    Doe voorzichtig hoor met je rug, beter even rust houden of er naar laten kijken.
    Beterschap!
    Groetjes
    Dani

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat ontzettend vervelend dat je zoveel last hebt van je rug. Hopelijk gaat het snel weer over, en anders misschien even naar de fysio? Hopelijk lukt het me om deze reactie plaatsen, heb de hele dag al bloggerproblemen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Gelukt...heb je vandaag ook een melding van m'n blogpost gekregen? Heb een nieuwe post geplaatst maar volgens mij krijgt niemand een update.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oh, dat ken ik. Vorig jaar was ik ook heel druk in de tuin geweest met snoeien. En de volgende dag zeurde het ook al wel een beetje, maar toen wilde ik iets uit de kast pakken en kwam niet meer overeind. Het bleek spit te zijn. En kreeg er toen wat voor van de huisarts, en bewegen is toch beter dan blijven zitten. Maar wel met mate natuurlijk, even niet rennen hoe vervelend ook.

    Beterschap meid,
    lieve groet Lia

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ohhh...dat is balen van je rug, bij mij schiet mijn rug er ook wel eens in, maar zo erg als bij jou heb ik het nog niet meegemaakt! Dat wordt dus veel lopen rond je mooie dahlia's :-(!

    Sterkte meid en beterschap!

    Lieve groet, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  8. wat vervelend van je rug, doe maar rustig aan.

    en mooi zijn je dahlia's,heb er ook twee in de tuin staan,heel benieuwd of het wat wordt, een rose en een witte.

    fijne avond
    liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Tuurlijk zo af en toe moet je het ook even van je afschrijven...tjee vervelend zeg....rugpijn is zooo vervelend......
    Vind je bloemen echt leuk, vooral die foto met die bloem in het water...super!
    Nu beterschap en laat je maar eens lekker verwennen...
    Fijne avond
    Liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Balen van je rug zeg, hopelijk snel weer voorbij want je kan zo weinig met een rug die niet meewerkt! Groetjes, Colin

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Nou vooruit, omdat jij het bent ;) Wat vervelend dat het huishouden nu door een ander moet worden gerund *kuch*.
    Maar je bloemenpost is geweldig! Ze mogen dan ouderwets zijn, ik vind ze prachtig zo.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Leuk om te zien dat de ouderwetse bloemen weer helemaal hip zijn. Ik vind 'm prachtig! Sterkte met je rug! Groetjes Peggy

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Oh..beautiful place for this Dalia!
    Nice blog you have!
    See you soon!
    Monica

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wat een ellende; hoop dat je inmiddels weer een beetje op de been bent en weer aan een rondje hardlopen gaat denken. Leuk hoor je dahlia's!

    Fijn weekend,
    Miranda

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Leuk dat je een reactie hebt achtergelaten, dank je wel!

Tot de volgende keer!

Populaire posts van deze blog

Een wandeling alleen, maar niet eenzaam...

  Afgelopen vrijdag ben ik weer eens alleen gaan wandelen. Dit keer ga ik voor klompenpad Beekweidenpad in Voorst. Navigatie aan in de auto, en al rijdend kom ik uiteindelijk in de buurt van Apeldoorn aan. Al gauw wordt het me duidelijk: ik ben verkeerd genavigeerd. Google Maps op mijn telefoon is wat duidelijker: ik moet nog ruim 20 minuten rijden voordat ik op de plaats van bestemming ben. Verdorie, wat nu? Ik rij een stukje terug, tuur vanuit mijn ooghoeken en zie het welbekende klompenpaden-bordje! Ik stap uit en de kleine lettertjes op het bordje vertellen me dat dit om het Woldermarkerpad gaat. Nooit van gehoord. My best friend Google vertelt me dat dit pad 7 kilometer is. Hmmm... voor vandaag vind ik deze te kort, zeker als je bedenkt dat het eerdergenoemde Beekweidenpad 16 kilometer is. Ik kijk nog even verder op mijn telefoon en zie dat de start van het Avervoorderpad 8 minuten verderop rijden is. Ik besluit hierheen te gaan rijden, zeker als ik ontdek dat de route 13 kilomete

Trapkast annex computerkast

Een echte kast is het natuurlijk niet, de ruimte die nu eindelijk klaar is. Voorheen was het een provisiekast, zo'n kast onder de trap die je veel ziet in (nieuwbouw)huizen. Toen we hier in 2000 heen verhuisden, zag ik al dat zo'n kast goed te gebruiken is om je computer neer te zetten en je administratie bij te houden. Al die tijd heeft de computer hier goed dienst gedaan, maar ik was de kleur op de gestuukte muur een beetje zat. Ik wilde wat anders. En laat deze ruimte nu een ware metamorfose hebben ondergaan! Kijken jullie even mee? Tijdens de donkere uurtjes... Over de Charles Eames stoel ligt een heerlijk warm schapenvacht... Een mooie bureaulamp van Ikea doet nu dienst als wandlamp. De zware steen die in de voet van de lamp zat hebben we verwijderd. Daarna de snoer korter geknipt en in de voet verwerkt, waarna Marcel gaten in de voet geboord heeft, zodat de lamp simpel op te hangen was. Zeg nou zelf, zo'n aparte lamp zie je toch nergens? En het leuke is:

Stoer met een vleugje romantiek

Wat heb ik lang plezier gehad van de witte druifjes in cappuccino-kopjes  (klik) Gewoon, door geen water te geven, lekker tegendraads!  Op een gegeven moment gingen ze hangen en werd het tijd om deze bolletjes in de tuin te zetten. Volgend voorjaar hoop ik ze weer terug te zien, buiten! Zaterdag ben ik naar de plaatselijke bloemist gegaan waar ik op zoek was naar kleine hyacintbolletjes, het liefst in wit.  In gedachten zag ik dit al voor me: ik zou met witte saus originele terracottapotjes beschilderen en deze één voor één vullen met een enkel hyacintbolletje.  De potjes zou ik drie-op-een-rij op de salontafel zetten. En dat is gelukt, toch miste ik wat... ... een stoer accent met een vleugje romantiek. Dat werd een stuk oud hout.  Voor de romantiek ging ik naar zolder en vond ik een schattig nostalgisch kaartje dat ik laatst bij een bestelling bij Fort Lapin erbij kreeg. Jute touw door het kaartje en om één van de potjes wikkelen en ik geniet als ik op de bank m'n boek a