Doorgaan naar hoofdcontent

Purple rain! Een dagje wandelen langs bloeiende paarse heide... of toch niet?

Tegen het einde van de zomer staat de heide in bloei. Aangezien we vlakbij de Posbank wonen, en je juist dáár moet zijn om deze prachtige paarse bloeiers in deze tijd van het jaar met eigen ogen te aanschouwen, besluiten we dit juist niet te doen.
De Posbank vinden we in het weekend altijd zo vreselijk druk. Echter, in Nederland hoef je niet lang te zoeken naar heidevelden, want deze plant groeit en bloeit in talloze natuurgebieden.
We besluiten naar de Loenermark op de Veluwe te rijden om daar een wandelroute van 13,5 kilometer te lopen. De route start vanaf de parkeerplaats bij de schaapskooi. Omdat ik niet meer helemaal weet waar deze schaapskooi precies is, schakel ik Google Maps in en deze app leidt ons echter niet naar de parkeerplaats bij de schaapskooi, maar bij Ramenberg, een andere parkeerplaats. We bedenken dat we vanaf hier ook wel de 13,5 km wandeling kunnen starten en vol goede moed zetten we de eerste stappen richting de hei.
Op de foto's niet te zien, maar wát een drukte! De mountainbikers vliegen je om je oren, evenals de gewone fietsers én wandelaars. We vinden het nu al niet leuk, want we horen de fietsers gewoon niet aankomen, dus gezellig naast elkaar lopen wordt 'm niet. Ook is dé wandelroute niet dichtbij en de app vertelt ons dat dit nog zeker een half uur wandelen is. Wel lopen we op dit moment de blauwe paaltjes route, maar na onderzoek blijkt dit om een 6 kilometer route te gaan. We zijn lichtelijk geïrriteerd want wat nu? 6 Kilometer? Nee, te kort. Mijn hersenen draaien overuren en ineens schiet me wat te binnen: er is hier vlakbij ook een Klompenpad! Gauw de app van Klompenpaden ingeschakeld en ja hoor: het Loenense Enkenpad is hier letterlijk om de hoek. Dit pad heb ik al eens alleen gelopen, één keer met mijn ouders én ook nog eens een keer met een vriendin. Nu hou ik er niet zo van om steeds hetzelfde pad te lopen, maar wat als je de route eens andersom loopt? Juist, dat is ook leuk en ook écht anders!
Het Loenense Enkenpad start bij zorgboerderij De Groote Modderkolk, een biologisch woon-, werk- en zorgboerderij met theeschenkerij, moestuin en diverse stallen voor o.a. klein vee. Natuurmonumenten werkt op dit erf samen met jongeren met een verstandelijke beperking onder begeleiding van zorginstelling De Seizoenen en woon- en werkgemeenschap Verdandi.
De wandeling start in de appel- en perenboomgaard van de boerderij. Kijk eens, het water loopt ons nu al in de mond! 
Vlakbij de boerderij zien we varkens wroeten in de modder, op zoek naar voedsel zoals kleine insecten en regenwormen. Wist je dat ze ontzettend lui zijn en wel 19 uur per dag rusten?
Het pad leidt ons naar naar de Hoofdweg in Loenen en verscholen in de bossen is kasteel Ter Horst vrijwel niet zichtbaar. Maar als je goed kijkt, word je getroffen door de prachtige aanblik van het kasteel. De naam 'Ter Horst' is afgeleid van de plaats waar het kasteel werd gebouwd. Het ligt op een verhoging die vroeger 'horst' werd genoemd. Rond 1557 werd de eerste steen gelegd door de Arnhemse burgemeester Wijnand Hackfort. Hij liet er zijn zomer- en jachtverblijf bouwen en zeven generaties lang bleef dit kasteel eigendom van de adellijke familie Hackfort. 
De houthandel is nu een belangrijke bron van inkomsten voor het Kasteel en Landgoed Ter Horst. Hendrik Russelman richtte de houthandel op in 1933 en zijn kleinzoon runt de de Hard- en Zachthout Import Mij. BV met net zoveel passie en toewijding als zijn opa.
Op het landgoed naast het kasteel zien we een paardje heel geconcentreerd kijken
Tegenover de oude coöperatie waarin woonwarenhuis Kieveen gevestigd is, zien we treinwagons bij het spoor. Het lijkt net of deze staan te wachten op...
... deze stoomlocomotief! Helaas geen scherpe foto hiervan, want ik ben nét te laat om deze scherp te stellen met de camera
Even reis je terug in de tijd en beleef je het indrukwekkende geluid van de stoomfluit. Oorverdovend!
Als je goed om je heen kijkt zie je zoveel moois langs de route zoals deze schuur. Voor mij perfect door imperfectie!
Valt je al iets op? In elke blog over het wandelen komt de braam wel tevoorschijn :-)
Wat ook opvallend is dat hier lang niet alle bramen rijp zijn
Het Loenense Enkenpad voert je over zowel verharde als onverharde paden 
De hemelsleutel doet hard zijn best om mooi te verkleuren naar rood. Deze vetplant hebben wij ook in de tuin staan en je hebt er het hele jaar plezier van. In het voorjaar met kleine blauwgroene rozetjes aan de voet van de plant, die uitgroeien tot lange stengelbladeren met fantastische bloemschermen in de zomer. In de vroege herfst verkleuren deze bloemen langzaam naar purperrood en in de winter blijven de uitgebloeide bloemstengels stevig staan. Ze bieden dan een mooi silhouet, vooral met sneeuw of een beetje rijp erop
Ik zou wel willen, maar ik heb niet alle paarden die we vandaag gezien hebben op de gevoelige plaat gezet :-)
Een wirwar aan bewegwijzeringen van wandel- en fietspaden bij dit knooppunt. Het lange-afstand-pad Maarten van Rossumpad en het Trekvogelpad komen hier ook langs
Oei, een dreigende lucht boven deze prachtige woonboerderij
Snel het gemaaide gras binnenhalen voordat de bui losbarst
Mooi zo'n oude bewegwijzering! Maar welke kant moeten we nu op? ;-)
Dit is niet de eerste lijsterbes die we zien vandaag. Mooi deze vuurrode bessen. Wist je dat je hier jam en gelei van kunt maken?
Rond het middaguur vallen de eerste buien. Gelukkig zijn we goed voorbereid!
Aan de bosrand zien we nog meer bessentakken. Een teken dat het niet heel lang meer duurt voordat de herfst in aantocht is
Een overweldigende bloemenzee aan cosmea's en een enkele zonnebloem, zó aan de rand van het bos!
Na regen komt zonneschijn, toch? 
Dit oude peerke heeft het ook begrepen: lekker doezelen in de warmte van het zonnetje
Zo leuk al die boerderijen en huizen langs de route. Loenen en omgeving is echt ontzettend mooi. Wist je dat dit schattige huisje op dit moment van schrijven te koop is? Op één of andere manier doet dit me denken aan het wereldberoemde sprookje Hans en Grietje: aan de rand van een groot bos woonde eens een arme houthakker met zijn vrouw en twee kinderen... :-)

Lunchpauze op een heerlijk rustgevend plekje. Hier blijven we een poosje zitten
Een Vlaamse Reus, veilig achter het hek. En een reus is het. Er schijnen exemplaren te zijn die 10 kilo kunnen wegen!
Ik kan me van de vorige wandelingen herinneren dat er op de route een klein schuurtje staat waar je heerlijke huisgemaakte jammetjes kan kopen. Je kan contant betalen, maar voor het gemak ook heel modern met een QR-code via je telefoon!
We kopen twee potjes. Eentje met mango en een vleugje passievruchtenlikeur voor de jongens omdat ze gek zijn op mango en een potje aardbeien-rabarberjam voor mijn moeder omdat ze jarig is
Een bijna winters tafereeltje zo, met de kale takken...
... en even verderop staat deze lijsterbes te 'shinen' in het zomerzonnetje
We zijn bijna aan het einde van de wandeling gekomen en vinden dat we dit moeten afsluiten met wat lekkers. We gaan naar Kieveen hier vlakbij. Deze woonwinkel verkoopt leuke spullen voor huis en tuin en heeft een terras waar je iets kunt eten en drinken. Er hangt een heel leuk sfeertje!
We nemen een cappuccino en een kopje thee met een stuk Veluwse cake erbij. Deze is echt een aanrader! Kijk hoe leuk ze dit presenteren op een houten plankje met wat druiven erbij
In het winkeltje verkopen ze deze cake ook als cadeautje of om mee te nemen naar huis. We kopen dit voor het thuisfront
Het Loenense Enkenpad is 11 kilometer lang en dit nieuwe smarthorloge van Marcel bewijst dat dit klopt :-)


Vandaag dus niet de 'purple rain' aan heide gezien, maar dat gaan we een andere keer inhalen. 

Evengoed is dit Klompenpad ook een echte aanrader en op één of andere manier vind ik het Loenense Enkenpad tégen de klok in lopen mooier dan andersom!

💜






 

Reacties

  1. Prachtige foto's en wandeling. Ik reed eergisteren over de A28 en het verbaasde mij dat er ook langs de snelweg zoveel heide in bloei staat. Ik suisde langs een paarse golf, geweldig!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, inderdaad, langs de snelweg is ook mooie natuur te zien. Hopelijk staat de heide volgende week nog in bloei! Zo mooi he! 💜

      Verwijderen
  2. Jammer dat het zo druk was op de hei. Wij gaan er dan ook het liefst 's avonds naartoe. Leuk dat jullie het klompenpad in Loenen hebben gewandeld. In tegenovergestelde richting zie je ook weer andere dingen. Het Hans en Grietje huisje is in 1939 tijdelijk bewoond geweest door de familie Von Trapp (die van de Sound of Music, maar dan de echte familie). Ze hebben zelfs nog opgetreden voor de inwoners van Loenen. Daarna zijn ze geëmigreerd naar Amerika. Het huis is ook het onderduikadres geweest van Wim Meuldijk, de schrijver van de Pipo de Clown verhalen. Het bankje langs deze weg is mijn favoriete plek in Loenen om even pauze te houden en te genieten van het uitzicht. Fijne week, groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat bijzonder om te lezen, Willy! Dat vind ik echt heel leuk! Mooie geschiedenis en toevallig dat je dit allemaal weet. En ja, dat bankje is een mooi plekje he! Jij ook een fijne week!

      Verwijderen
  3. Wat leuk dat je weer aan het bloggen bent en een heerlijk verslag van een mooie wandeling!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hee, Jolanda! Wat leuk om wat van je te horen! Wat was bloggen toen toch leuk he... ;-)

      Verwijderen

Een reactie posten

Leuk dat je een reactie hebt achtergelaten, dank je wel!

Tot de volgende keer!

Populaire posts van deze blog

Een wandeling alleen, maar niet eenzaam...

  Afgelopen vrijdag ben ik weer eens alleen gaan wandelen. Dit keer ga ik voor klompenpad Beekweidenpad in Voorst. Navigatie aan in de auto, en al rijdend kom ik uiteindelijk in de buurt van Apeldoorn aan. Al gauw wordt het me duidelijk: ik ben verkeerd genavigeerd. Google Maps op mijn telefoon is wat duidelijker: ik moet nog ruim 20 minuten rijden voordat ik op de plaats van bestemming ben. Verdorie, wat nu? Ik rij een stukje terug, tuur vanuit mijn ooghoeken en zie het welbekende klompenpaden-bordje! Ik stap uit en de kleine lettertjes op het bordje vertellen me dat dit om het Woldermarkerpad gaat. Nooit van gehoord. My best friend Google vertelt me dat dit pad 7 kilometer is. Hmmm... voor vandaag vind ik deze te kort, zeker als je bedenkt dat het eerdergenoemde Beekweidenpad 16 kilometer is. Ik kijk nog even verder op mijn telefoon en zie dat de start van het Avervoorderpad 8 minuten verderop rijden is. Ik besluit hierheen te gaan rijden, zeker als ik ontdek dat de route 13 kilomete

Trapkast annex computerkast

Een echte kast is het natuurlijk niet, de ruimte die nu eindelijk klaar is. Voorheen was het een provisiekast, zo'n kast onder de trap die je veel ziet in (nieuwbouw)huizen. Toen we hier in 2000 heen verhuisden, zag ik al dat zo'n kast goed te gebruiken is om je computer neer te zetten en je administratie bij te houden. Al die tijd heeft de computer hier goed dienst gedaan, maar ik was de kleur op de gestuukte muur een beetje zat. Ik wilde wat anders. En laat deze ruimte nu een ware metamorfose hebben ondergaan! Kijken jullie even mee? Tijdens de donkere uurtjes... Over de Charles Eames stoel ligt een heerlijk warm schapenvacht... Een mooie bureaulamp van Ikea doet nu dienst als wandlamp. De zware steen die in de voet van de lamp zat hebben we verwijderd. Daarna de snoer korter geknipt en in de voet verwerkt, waarna Marcel gaten in de voet geboord heeft, zodat de lamp simpel op te hangen was. Zeg nou zelf, zo'n aparte lamp zie je toch nergens? En het leuke is:

Tafelkleedhangers

Met deze straffe wind is het geen overbodige luxe om tafelhangers aan je tafelkleed te hebben hangen. Maar... als je die niet in huis hebt, dán wordt het een ander verhaal! Dus bedacht ik zelf wat. Met Stijn zocht ik in de tuin naar de mooiste steentjes en bond er zwart-wit lint omheen. Dat lint had ik nog ergens liggen (wie bewaart heeft wat!). Met een perforator gaatjes gemaakt in het tafelkleed en de steentjes eraan vastgebonden. Wat een toeval, hé... het lint en het tafelkleed lijken voor elkaar gemaakt te zijn! Ik denk dat jullie je wel voor kunnen stellen dat ik met zoiets simpels héél blij ben! Tijdens het fotograferen ontdekte ik onder de tuintafel een schattig groepje Lelietje-der-Dalen.  Alleen helaas wel zonder bloemetjes... Maar ook zonder, zie ik de schoonheid wel in!