Doorgaan naar hoofdcontent

Kleur!

Gistermiddag werd ik totaal verrast door een vader en zijn dochter.
Dochter Salisha zit bij Stijn in de klas en toen vader met haar hier voor de deur stond met een grote bos bloemen en zijn dochter zei: dit is voor jou omdat je geopereerd bent, wist ik even niet wat ik zeggen moest!
Zo lief!


Ik weet zijn naam niet meer, maar Salisha's vader ken ik nog van vroeger, jaren geleden, toen we allebei de laboratoriumopleiding volgden op dezelfde school, alleen zat hij een paar klassen hoger.
Toen wij elkaar anderhalf jaar geleden weer tegenkwamen in de klas van zijn dochter en mijn jongste zoon, moesten we allebei even nadenken en keken we elkaar aan van: jou ken ik! 


Sindsdien spreken we mekaar een paar keer in de week als we onze kinderen naar school brengen of ophalen.
Meestal gaat het over koetjes en kalfjes, maar ik had het ook over mijn CI-traject en zodoende wist hij dat ik half januari ben geopereerd.
En gisteren kwamen ze dus met een bos bloemen.


Een grote vaas kon ik niet zo snel vinden wat bij deze bloemen past, dus heb ik drie kleinere kunnen vinden en daar de bloemen in gestoken.
Een eucalyptustak heb ik in de derde vaas gezet, deze staat nu op één van de krukjes van mijn laatste post.


Deze 'gatenvaas' heb ik al zeker tien jaar en eigenlijk gebruik ik deze nooit. 
Niet dat hem niet mooi vind, integendeel, ik vind deze lekker tijdloos en deze past ook goed in ons interieur, en zo komen deze grote gele rozen en knalrode gebera's wel goed tot hun recht.


Een DIY dienblad, een labeltje van Maison Scotch en een waxinelichtje met een afbeelding van een Mariaatje maakt het geheel toch heel anders dan alléén maar een bos bloemen!




Een kleine update:

Gisterochtend ben ik weer voor het eerst begonnen met werken nadat ik sinds 18 januari thuis heb gezeten.
Ik had er best zin in en ik verheugde me ook wel weer op het feit dat ik al mijn collega's weer zou zien.
Maar bovenal was ik benieuwd hoe het zou zijn, al die herrie op de werkvloer met mijn CI op.
Nou, moet zeggen, je hoort echt van alles!
Ten eerste was het ontzettend druk, er waren een hoop monsters te verwerken, dus ik kon al niet 'rustig stilzitten' om al die geluiden te verwerken.
We hebben aardig wat apparaten en robotten op de afdeling staan die veel werk uit handen nemen en laten deze attributen juist datgene zijn die zoveel geluid produceren!
Nog meer dan al dat gekwek van mijn collega's ;-)
In eerste instantie was ik van plan om vier uur te werken, maar mijn beste vriendin die toevallig ook sinds anderhalf jaar een CI heeft én bij hetzelfde bedrijf werkt als ik, waarschuwde me al: dat gaat je niet lukken!
Maar ja, eigenwijs zoals ik ben, wilde ik het toch vol houden, temeer omdat ik teamleidster ben van de afdeling en zodoende een 'goed voorbeeld' wilde geven, maar nee... tegen half 12 kakte ik echt in, het werd me echt te veel. Ik begon misselijk te worden doordat ik aardig licht werd in mijn hoofd kreeg ik niet veel later last van hoofdpijn. En dat was voor het eerst in m'n CI-geschiedenis!
Jammer, maar het werd echt tijd om naar huis te gaan.
Ik baalde echt, maar al snel kon ik omschakelen: gauw naar huis, de kinderen bij de oppas halen, want ze waren vrij van school vanwege de landelijke staking.
Ik moest echt even doorbijten totdat Marcel thuiskwam van zijn werk.
Samen thee gedronken met uitzicht op de vazen met bloemen ☺
Al snel ging het wat beter, maar de rest van de dag heb ik m'n CI wel afgelaten.
Vandaag vrij en morgen weer met frisse moed weer naar Barneveld.
Goed naar mijn lijf blijven luisteren.
Ik wil het wel, maar kan het niet altijd!

Reacties

  1. Wat ontzettend lief dat ze jou met een bos bloemen verrasten, ik kan me voorstellen dat je daar erg van opgekeken hebt!! Staat mooi bij je, wel heel kleurrijk :)!

    Het is geen wonder dat je het op je werk niet hebt kunnen bolwerken, met al die herrie om je heen word je gewoon helemaal gek. De hoofdpijn was een signaal en gelukkig heb je daar goed naar geluisterd. Blijven doen ;)!

    Liefs, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  2. wat lief van vader en dochter, dat zijn de kleine geluksmomentjes!
    en wat heb je er mooie foto's van gemaakt!
    heel goed dat je naar je lichaam luistert, al valt dat inderdaad niet altijd mee en wil je soms zo graag meer dan dat je aan kunt.. maar toch je lichaam waarschuwt je wel en dat is het teken om te stoppen, ik wens je hier heel veel succes bij!

    dankjewel voor je beterschapswensen!!

    liefs, Tjits

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo Marjolijn. Ik volg al een tijdje jouw blog, eigenlijk toch wel dagelijks. Ik geniet wel van je leuke berichten en heel erg van de stijl van je huis. Je is heel stijlvol ingericht bij jou en vooral supergezellig.
    Fijn dat je kan genieten van een onverwachte bloemengroet éh. Je hebt er ook weer iets moois van gemaakt, zoveel meer dan gewoon een vaas met bloemen.
    Best nog even wat tijd geven om terug volledig aan de slag te kunnen. Inderdaad luisteren naar je lichaam.
    Mag ik je misschien even iets vragen?
    Ik ben Riet. Ik was op zoek naar interieurideeën en kwam een tijdje geleden terecht op jouw blog.
    Zou ik je misschien een beetje interieuradvies mogen vragen? Wij hebben een soort uitbouw in de woonkamer (78cm breed). Je kan er normaal gezien een schouw rond maken, maar dat zien we niet echt zitten. Naast de uitbouw zou er zeker een kast moeten komen waar de tv op komt te staan. Ik wil je eventueel ook wel via mail contacteren, indien je mij zou willen verder helpen. Alvast super bedankt.
    Riet

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hallo Marjolijn. Ik wil niet anoniem reageren, maar ik heb nog geen profiel kunnen aanmaken. Ik ben Riet. Ik volg al een tijdje jouw blog, eigenlijk toch wel dagelijks. Ik geniet erg van je mooie berichten (je merkt dat je de gave bezit om te genieten van het leven, en vooral van de kleine dingen die dagdagelijks op je pad komen). De stijl in je huis is echt supermooi.

    Fijn dat je kan genieten van een onverwachte bloemengroet éh. Je hebt er ook weer iets moois van gemaakt, zoveel meer dan gewoon een vaas met bloemen.
    Best nog even wat tijd geven om terug volledig aan de slag te kunnen. Inderdaad luisteren naar je lichaam.

    Mag ik je misschien even iets vragen?
    Ik was op zoek naar interieurideeën en kwam een tijdje geleden terecht op jouw blog.
    Zou ik je misschien een beetje interieuradvies mogen vragen? Wij hebben een soort uitbouw in de woonkamer (78cm breed). Je kan er normaal gezien een schouw rond maken, maar dat zien we niet echt zitten. Naast de uitbouw zou er zeker een kast moeten komen waar de tv op komt te staan. Ik wil je eventueel ook wel via mail contacteren, indien je mij zou willen verder helpen. Alvast super bedankt.
    Riet

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Riet,

      Wat leuk dat je me al een tijdje volgt, voel me helemaal vereerd door je lieve mail. Zo'n stille volgster dat dan de stap neemt om een reactie te plaatsen. Leuk hoor!
      Uiteraard wil ik je wel helpen om aan ideeën te komen, het beste kun je me mailen op: lijntje235@gmail.com
      Dan komt 't goed!

      Lieve groet, Marjolijn

      Verwijderen
  5. Super leuk dat je verrast met een mooi bloemetje. Wat lief van die vader en zijn dochter. En wat goed dat je alweer aan het werk bent gegaan. Het is geen schande dat je de 4 uur die je je hebt voorgenomen om te gaan werken niet vol hebt kunnen maken. De hoofdpijn was een teken dat je kalmer aan moest doen. Groetjes, Nancy

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dat is nog eens een leuke verrassing! Fijn dat je weer wat aan het werk bent en iedereen die jou een beetje kent zal weten dat je niet zomaar naar huis gaat, dus... goed luisteren naar je lichaam en er van uitgaan dat het elke keer weer beter gaat.

    Lieve groet, Miranda

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Lief zeg zo'n bloemetje uit 'onverwachte hoek' en dat je het geen 4 uur vol hield, dat zal niemand je kwalijk hebben genomen. Het is tenslotte niet niks dus gewoon in kleine stapjes vooruit ipv één hele grote en weer tig stappen terug. Groetjes Colin

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Die bloemen waren natuurlijk helemaal geweldig, zo lief om zoiets te krijgen.
    Op je werk kan ik me voorstellen dat alles een andere indruk maakt, wat moet er wel niet binnenkomen aan geluiden die voor ons heel normaal zijn en voor jou juist heel indrukwekkend, alles moet een plekje krijgen..
    Luister in jouw geval heel goed naar je lichaam...take your time...

    Lieve groet,
    ♥Eefie

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Die kleine dingetjes, die doen het hem toch. Daar word je toch blij van?? Maak je niet te druk hoor, het komt allemaal goed. Wij willen alleen altijd alles te snel.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat leuk die bloemen zeg !!..lief he?? en wat fijn dat je weer aan het werk bent......doe het op jouw tempo.....dat is het beste......liefs Ria...xxx...

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een lieve verrassing zo'n mooi boeket bloemen Marjolijn.
    Niet teveel hooi op je vork nemen hoor, het de tijd geven al zal dat niet altijd meevallen.
    Geniet morgen maar van een heerlijke vrije dag.
    Lieve groet, Mea

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat een mooie bos bloemen en een superleuke verrassing!
    Wat goed dat je alweer aan het werk bent gegaan en dat je naar je lichaam luistert. Ik wens je hier heel veel succes bij!

    Groetjes,
    Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat een heerlijke kleurexplosie bij jou.....Leuk zo'n onverwacht kadootje! En rustig opbouwen idd ach het is wel vrouweigen dat eigenwijze van dat doe ok wel weer even, lekker herkenbaar! Maar het begin is er:) Groetjes Greta

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Lieve Marjolijn, wat fijn dat er mensen zijn die je verrassen. En je "zomaar" een prachtig bos bloemen hebt. En wat een gaaf dienblad heb je.
    En pas goed op jezelf he! Bouw het maar gewoon rustig op, het lijkt mij een enorme overgang. Je hoeft niet alles in een keer. Alles op zijn tijd. Maar ik begrijp je gretigheid wel.

    Lieve groet,
    Gerry

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Vrolijk je bos bloemen dat mag wel met deze druilerige dag. Doe het rustig aan en luister op tijd naar je lichaam. Iedere dag gaat het vast een klein beetje beter.
    Groetjes, Nicole

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Wat lief! 'Zomaar' een bos bloemen,erg leuk gestyled!

    Wat rot zo'n dag die je met volle moed begint en dan zo verloopt, dat wordt dus nog wel even doorbikkelen, heel veel sterkte ermee!

    Lieve groet

    BeantwoordenVerwijderen
  17. He, wat lief, zo'n bloemetje! Dan maakt het ook helemaal niet uit welke kleur de bos heeft :-) Wat een blikvanger zal dat nu zijn tussen dat overwegend witte interieur! Erg lief!~

    Ik zie je vandaag vast wel even op de werkvloer (ja, ik typ dit nu op 5.15 uur) en op tijd naar huis toe gaan, he? ;-) Anders stuur ik je hoogstpersoonlijk wel naar huis :-) (grapje!).

    Tot straks!

    Liefs, Maris XXX

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Lovely flowers and great photos!
    Take care of yourself.
    Kind regards,
    Hege

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Wat leuk om even bij mijn 200ste volgster te kijken.
    Leuk dat je even kwam kijken.
    Ik woon al sinda 1999 in Skåne dat is de zuidelijkste provincie van Zweden.
    Waar ben jij geweest in Zweden?
    Ik las je post even maar ik snap niet echt wat CI is, ik snap dat je langzamerhand moet herstellen maar ik weet dus niet waarvoor.
    Ik kom ook zo in je blog binnenstappen dus heb ik je historie gemist.
    Wat lief dat je zomaar wat bloemetjes kreeg.
    Liefs Gerda

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Dat zijn van die onverwachte momenten die je moet koesteren (de bloemen)!
    En stapje voor stapje wennen aan je nieuwe belevingswereld lijkt mij toch wel verstandig, al zal dat moeilijk zijn!
    Je wilt altijd ineens weer zoveel als je je weer goed voelt, maar rustig aan joh!
    Liefs
    Lia

    BeantwoordenVerwijderen
  21. wat leif zeg zulke mooie bloemen en je hebt er een mooi plaatje van gemaakt .....stapje voor stapje he en ja je zegt het zelf al goed naar jezelf luisteren he .....fijn weekend lieve groet rosita

    BeantwoordenVerwijderen
  22. What a beautiful still life.

    Hugs
    Elna

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Hi Marjolijn
    thank you! I have been unemployed for over a year, so it's time to change that! :) have a great weekend!
    Hege x

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Leuk toch om iemand te kunnen inspireren.
    Fijne avond.
    Liefs Gerda

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Hi Marjolijn
    thank you so much for you message!
    have a great week!
    Hege x

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Wat lief zeg, uit onverwachte hoek zoiets moois krijgen :)
    Doe rustig aan verder, zo zie je maar weer; niks forceren!
    Nog even en dan kan je er weer volop tegenaan... ik ken het gevoel, ik wil ook altijd te snel weer aan de slag, terwijl m'n lijf er nog lang niet aan toe is.. :(
    Beterschap!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Leuk dat je een reactie hebt achtergelaten, dank je wel!

Tot de volgende keer!

Populaire posts van deze blog

Een wandeling alleen, maar niet eenzaam...

  Afgelopen vrijdag ben ik weer eens alleen gaan wandelen. Dit keer ga ik voor klompenpad Beekweidenpad in Voorst. Navigatie aan in de auto, en al rijdend kom ik uiteindelijk in de buurt van Apeldoorn aan. Al gauw wordt het me duidelijk: ik ben verkeerd genavigeerd. Google Maps op mijn telefoon is wat duidelijker: ik moet nog ruim 20 minuten rijden voordat ik op de plaats van bestemming ben. Verdorie, wat nu? Ik rij een stukje terug, tuur vanuit mijn ooghoeken en zie het welbekende klompenpaden-bordje! Ik stap uit en de kleine lettertjes op het bordje vertellen me dat dit om het Woldermarkerpad gaat. Nooit van gehoord. My best friend Google vertelt me dat dit pad 7 kilometer is. Hmmm... voor vandaag vind ik deze te kort, zeker als je bedenkt dat het eerdergenoemde Beekweidenpad 16 kilometer is. Ik kijk nog even verder op mijn telefoon en zie dat de start van het Avervoorderpad 8 minuten verderop rijden is. Ik besluit hierheen te gaan rijden, zeker als ik ontdek dat de route 13 kilomete

Trapkast annex computerkast

Een echte kast is het natuurlijk niet, de ruimte die nu eindelijk klaar is. Voorheen was het een provisiekast, zo'n kast onder de trap die je veel ziet in (nieuwbouw)huizen. Toen we hier in 2000 heen verhuisden, zag ik al dat zo'n kast goed te gebruiken is om je computer neer te zetten en je administratie bij te houden. Al die tijd heeft de computer hier goed dienst gedaan, maar ik was de kleur op de gestuukte muur een beetje zat. Ik wilde wat anders. En laat deze ruimte nu een ware metamorfose hebben ondergaan! Kijken jullie even mee? Tijdens de donkere uurtjes... Over de Charles Eames stoel ligt een heerlijk warm schapenvacht... Een mooie bureaulamp van Ikea doet nu dienst als wandlamp. De zware steen die in de voet van de lamp zat hebben we verwijderd. Daarna de snoer korter geknipt en in de voet verwerkt, waarna Marcel gaten in de voet geboord heeft, zodat de lamp simpel op te hangen was. Zeg nou zelf, zo'n aparte lamp zie je toch nergens? En het leuke is:

Stoer met een vleugje romantiek

Wat heb ik lang plezier gehad van de witte druifjes in cappuccino-kopjes  (klik) Gewoon, door geen water te geven, lekker tegendraads!  Op een gegeven moment gingen ze hangen en werd het tijd om deze bolletjes in de tuin te zetten. Volgend voorjaar hoop ik ze weer terug te zien, buiten! Zaterdag ben ik naar de plaatselijke bloemist gegaan waar ik op zoek was naar kleine hyacintbolletjes, het liefst in wit.  In gedachten zag ik dit al voor me: ik zou met witte saus originele terracottapotjes beschilderen en deze één voor één vullen met een enkel hyacintbolletje.  De potjes zou ik drie-op-een-rij op de salontafel zetten. En dat is gelukt, toch miste ik wat... ... een stoer accent met een vleugje romantiek. Dat werd een stuk oud hout.  Voor de romantiek ging ik naar zolder en vond ik een schattig nostalgisch kaartje dat ik laatst bij een bestelling bij Fort Lapin erbij kreeg. Jute touw door het kaartje en om één van de potjes wikkelen en ik geniet als ik op de bank m'n boek a