Doorgaan naar hoofdcontent

Terugkomdagen en de revalidatie

Ik zou het nog hebben over hoe de tweede serie terugkomdagen verlopen zijn.
Tussendoor zien jullie wat foto's die lang geleden geschoten zijn. 
Anders zou het maar een saaie post zijn he... ;-)


Voor deze dagen moest ik met mijn moeder, omdat zij mijn co-therapeute is, weer naar het Radboudziekenhuis in Nijmegen. 
Dit keer hebben we de auto op P+R Transferium Waalsprinter neergezet vanwaar we de met de snelbus naar  het ziekenhuis reden. Dat ging, in tegenstelling tot de week ervoor, stukken sneller! 
Je rijdt zo letterlijk langs de file heen en het leuke is dat je maar €2,50 betaald. Die €2,50 betaal je voor een hele dag parkeren bij de P+R en je krijgt dan maar liefst vier gratis vervoersbewijzen mee.
Afijn, hartstikke goed geregeld dus en we waren ruim op tijd in het ziekenhuis.


Ook tijdens deze dagen ben je niet alleen; dezelfde CI-gebruikers als de vorige keer waren er nu ook weer bij. 
We begonnen weer met ervaringen uitwisselen en omdat je elkaar ook goed leert kennen ga je het ook hebben over meer dan alleen koetjes en kalfjes.
We startten met een uitleg over alle accessoires die bij bij het cochleair implantaat horen, zoals het verwisselen van de accu's, snoertjes. Bij de accessoires zitten ook een stuk of tien verschillende 'hoesjes' die je om de processor kan doen. De hoesjes hebben allemaal verschillende kleuren; variërend van blauw en groen tot knalroze met motiefjes.
Heb je vandaag een blauw outfit aan, hup, blauw hoesje om de processor. Ik ben er (nog) niet het type voor, eerst moet ik zelf nog wennen, het liefst draag ik deze zo onopvallend mogelijk. Die van mij is standaard donkerbruin, precies als mijn haarkleur :-)
Daarna werd mijn CI weer afgesteld, andere elektroden in het slakkenhuis werden weer iets aangepast zodat m'n gehoorzenuw weer aan deze kan gaan wennen. Dit keer is er niet veel bijgesteld, want het klonk allemaal nog erg hard en het is natuurlijk niet de bedoeling dat deze nóg harder gaan klinken. De kans bestaat dat de geluiden dan vervormd klinken.
Toen begon het oefenen, afzonderlijk van elkaar. Mijn moeder en ik gingen mee met Yvonne, een CI-therapeute, naar een aparte kamer alwaar we oefeningen deden.
Met alleen mijn CI op moest ik met een zin mee gaan lezen, het klinkt heel kinderachtig, maar in het begin moet er wel zo opgebouwd worden, met bijvoorbeeld: "Jan ging mee uit varen" en de zin "Jan ging mee uit wandelen". Beide zinnen werden eerst voorgezegd om te waarnemen hoe deze zinnen nou klinken. En daarna zei mijn moeder één van de zinnen voor en moest ik proberen te horen welke zin ze opzegde. Zonder liplezen. Dit keer ging het erg goed, de meeste had ik wel goed. Toch klinkt het voor mij bij lange na nog niet natuurlijk, maar dat komt vanzelf.
In de middag volgden er oefeningen met een tiental plaatjes. Yvonne speelde op de CD-speler geluiden af, behorend bij de plaatjes en ik moest raden welk geluid er bij het plaatje hoorde. Zo hoorde je bijvoorbeeld voorbijrazend verkeer, een auto dat wegrijdt, een grasmaaier, een tikkende klok, een mobieltje dat afgaat. Ook dit ging erg goed. Ik herkende de geluiden allemaal! Dat betekent dat de geluiden nu aan het opslaan zijn in m'n auditief geheugen.
Zo'n dag is erg vermoeiend met al die prikkels en ik had verwacht de volgende dag op te staan met een vermoeid gevoel, maar dat was niet zo.
De tweede dag was ook weer een dag met oefeningen en voor de lunch had ik een gehoortest, vergelijkbaar met een test in een audiologisch centrum.
Allerlei piepjes krijg je te horen, en vanaf ca. 35 dB begin ik al wat te horen, erg bijzonder.
Daarna een test met woordjes, ik moest proberen te horen welke twaalf woorden er werden gezegd, zonder liplezen, bijvoorbeeld, bal, pop, hek, ballon, konijn, paddestoel, boterham etc. Ik had heel veel goed, ik scoorde zelfs 75%, nou, dat had ik niet durven dromen, door zo kort na de aansluiting al zoveel resultaat te boeken.
En door trouw te blijven oefenen, wordt dat natuurlijk alleen maar beter.


Toch vind ik de geluiden, die ik hoor, zoals stromend water, de regen, het tikken van de klok erg irritant.
Als de kinderen bijvoorbeeld op de DS spelen, hoor ik continu het geluid van de knopjes die ze indrukken. Dat moet voor een normaalhorende nieteens zo hard klinken, maar voor mij klinkt het zo ontzettend luid én onnatuurlijk.
Soms is het zo frustrerend en denk ik: blijft dat zo?
Maar door naar ervaringen van anderen te luisteren kom ik er achter dat dat niet zo is.
Deze week was het best zwaar, Jeroen en Stijn hebben vakantie, dus ze zijn continu bij mij in de buurt, allemaal heel erg gezellig natuurlijk, maar de geluiden die ze soms produceren... dat maakt dat ik soms mijn CI af doe.
Even wat rust in mijn hoofd.
Het valt soms niet mee!

Afgelopen woensdag heb ik met mijn moeder geoefend, bij haar thuis.
Ging ook erg goed, de oefeningen waren eigenlijk te makkelijk.
Aanstaande dinsdag heb ik weer een terugkomdag, dan is het alweer een maand geleden dat de CI werd aangesloten!
De CI wordt dan weer opnieuw afgesteld en mag ik weer daar gaan oefeningen en kijken we weer of ik weer wat vooruit ben gegaan.
Ik krijg dan weer nieuwe, wat moeilijkere oefeningen mee.
Weer een uitdaging!

Reacties

  1. Het is een langdurig proces maar dat je vanaf 35 Db al wat begint te horen...dat is echt goed nieuws en veel beter dan het voorheen bij je was!! En je 'studieresultaten' zijn ook veelbelovend, je gaat als een speer. Alles wat je nu al meepakt is meegenomen moet je maar denken!! Super fijn dat het allemaal boven verwachting gaat, al zijn veel geluiden nog irritant.

    Veel succes, ook aankomende week weer!

    Ik wens je een heel fijn weekend! Lieve groet, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Vind dat je het super doet natuurlijk zijn alle geluiden wennen en begrijp best wel dat het soms wel even teveel van het goede is dat heb ik normaal ook wel hoor dat ik wel eens denk nu even niettttt .....maar je doet het prima alles gaat wennen denk ik en zo als e kids weer naar school zijn heb je weer even de tijd voor jezelf even bijkomen ....prachtige foto.s ...een fijn weekend lieve groet rosita

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat doe je het goed allemaal zeg. Boven verwachting zelfs lees ik. Kan me voorstellen dat je sommige geluiden irritant vind en dan het lawaai van de kinderen.Dat had je natuurlijk voor die tijd niet zo en dan is het helemaal wennen. En ze kunnen een kabaal produceren. Met 2 jongens weet ik daar ook alles van. Ben benieuwd hoe het volgende week weer gaat. Had jouw man dit ook niet? Of ben ik nu helemaal in de war?
    Vergeet helemaal wat over je foto's te zeggen. DIe zijn echt prachtig hoor!
    Fijn weekend en lieve groet, Nancy

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het is allemaal heel veel werk, als ik dat zo lees. Maar je doet het goed, en natuurlijk moet je ook erg wennen aan geluiden.
    Ik kan me voorstellen dat de geluiden die de jongens maken jou gek maken.
    En je foto's om het verhaal af te wisselen zijn zo mooi, en een leuk idee om ze vast te knopen met touw.

    Succes verder met de oefeningen.
    Liefs Lia

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Fijn dat je ons weer op de hoogte hebt gesteld, en nog fijner om te lezen dat het zo goed gaat! Heerlijk ook dat je moeder je zo goed steunt. Petje af voor jullie beiden.
    Je foto's zijn trouwens prachtig...
    Lieve groetjes, Peet.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Interessant om te lezen hoe het je tot nu toe vergaat! Je moeder en jij zijn zo te zien goed op elkaar ingespeeld, waardoor het oefenen ook goed gaat. Ik wens je voor komende week weer veel succes en vind het erg leuk om op de hoogte gehouden te worden.

    Fijn weekend. Lieve groet, Miranda

    Je foto's zijn trouwens prachtig; voorjaar!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. wat fijn Marjolijn dat je veel vooruitgang boekt!!
    en zo fijn dat je zo'n goed duo met je moeder bent.
    ik wens je veel succes met oefenen en ik kan me goed
    voorstellen dat alle geluiden je af en toe even teveel
    worden, hoop dat je dan even rust kunt vinden voor
    jezelf!

    wat een superleuk idee om de hyacinten om de tak te
    knopen, mooie foto's!

    en het roodborstje fotograferen.. ja hier gaan heel wat
    uurtjes in zitten, ik heb mijn fototoestel dan op een
    statief klaarstaan, ingezoomd en al en dan maar hopen
    dat ik op het juiste moment bij het raam ben om de foto
    te kunnen schieten, vaak volg ik het vogeltje dan nog
    een poosje in de hoop nog meer plaatjes te kunnen schieten.
    maar als mijn geduld dan zo beloond wordt, ben ik een
    heel blij mens!!

    fijn weekend Marjolijn!
    liefs van Tjits

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een intensief proces...moedig hoor!
    Fijn dat het zo goed gaat!
    Ik wens je veel sterkte bij het verdere verloop!

    Wat een leuk idee om de bolletjes aan een stok te binden!

    Lieve groet

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat fijn zeg dat je al zulke goeie resultaten boekt! Het is wel weer makkelijk als je even niks wilt horen, hup lekker dat ding uit. Doe je dat 's nachts ook, dat was je wel gewend natuurlijk? Ik slaap beter als ik ze niet in heb! Blijf het knap van je vinden hoor, dat je de operatie heb aangedurfd!
    Ik krijg helemaal zin in het voorjaar door jou foto's!
    Groetjes Joanike

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Leuk om te lezen hoe het allemaal in z'n werk gaat. Nog leuker om te lezen dat het zo goed met jou gaat en de vorderingen die je maakt.
    Geweldige toch dat als het teveel word, je hem af kan doen.
    Dat kan ik niet doen als er hier teveel herrie geproduceerd wordt! '-)

    Fijn weekend.
    Liefs,

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik vind het bijzonder om te lezen wat daar nog allemaal bij komt kijken. Voor iemand met een normaal gehoor is dat bijna niet voor te stellen het lijkt allemaal zo vanzelf sprekend. Maar wat een goede resultaten boek je al daar mag je trots op zijn. Je bent je er natuurlijk constant van bewust al die geluiden en is rust in je hoofd ook wel even fijn. Maar jij bent een doordouwer dus heb vertrouwen dat het allemaal goed gaat komen.

    Lieve groet,
    Yvonne

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ben hartstikke blij voor je dat het zo goed gaat, wat zal er toch een wereld voor je open gaan. En wat the kids betreft, soms zijn ze hier ook zo druk en irriteer ik me daar ook aan. Voor jou is dat natuurlijk anders, maar ik begrijp je heel goed. Sterkte verder!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Hoi Marjolijn,
    Wat geweldig allemaal. Je merkt nu zelf de grote voordelen van zo´n CI. Al kost het je nog heel veel energie allemaal. Ik geloof ook wel dat je, als je er eenmaal helemaal mee vertrouwd bent, alle geluiden weer tamelijk normaal gaat vinden, maar ik kan me voorstellen dat veel geluiden nu nog heel erg aanwezig zijn, en daarmee voor irritatie kunnen zorgen. Dit alles kost je natuurlijk heel veel energie. Neem er de tijd voor en leg de lat niet te hoog, dat zorgt alleen maar voor teleurstelling denk ik...
    Hoe ervaart Marcel inmiddels zijn CI. Is hij al helemaal gewend aan alle geluiden of is hij ook nog aan het oefenen en leren...?
    Ik wens je een heel goeie voortgang met dit hoor-proces.
    Fijn weekend voor je Marjolijn...
    Liefs,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ik word spontaan blij van je blogje, echt superfijn dat je al zoveel resultaat boekt!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Heel interessant om te lezen....maar ook dat het werkt bij jou......alles heeft tijd nodig....maar dit is al heel fijn.
    Fijn weekend & lieve groetjes,
    Silvia

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Wat fijn dat het allemaal goed gaat...en ja natuurlijk is het nog wennen....komt goed hoor let maar op......fijn weekend.....liefs van mij...xxx...

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Diep respect voor je, Marjolijn.
    Wel mooi om te lezen hoe dat allemaal gaat.
    Mijn vader is aardig doof en ook altijd helemaal in de war van geluid. Dus ik kan mij ietsje voorstellen hoe je je moet voelen.
    Ik leef me je mee hoe het verder gaat.
    En ondanks dat het oude foto's zijn, vind ik ze wel erg mooi!

    Liefs,
    Gerry

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Het mooie om zo met je mee te lezen is dat je ineens weer even beseft hoe normaal het is voor een horende om altijd geluiden te horen, maar hoeveel wennen de normale geluiden voor jou zijn.

    Petje af Marjolijn, want ik vind het ontzettend knap van je hoe je alles ondergaat.

    Fijn weekend
    Liefs
    Tanja

    BeantwoordenVerwijderen
  19. En weer een flinke stap voorwaarts! Ik vind het toch wel heel bijzonder dat je dit zo samen met je moeder voor elkaar krijgt! En dat de achtergrondgeluiden voor jou nog erg hinderlijk zijn is dus tijdelijk, gelukkig maar. Zelf heb ik er ook een hekel aan als ik een constant geluid hoor :)
    Ach ja en dat je de kinders nu af en toe wel wat lawaaiig vindt :)) die hoefden vroeger nooit zachtjes te doen natuurlijk, dus die moeten ook wennen!
    Succes met je oefeningen deze week.
    Groeten, Corine

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Wat leuk om dit vervolg te lezen....en ja de knopjes van de DS. Wij horenden filteren dit al natuurlijk wat uit....sluiten ons er voor af maar als ik wat oververmoeid ben soms dan hoor ik ook elk geluid van de kids...net of afsluiten dan niet meer gaat.

    Succes en liefs

    fijn weekend

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Wat fijn om te lezen dat je zo'n vooruitgang boekt Marjolijn. Het is voor ons niet te begrijpen hoe al die verschillende geluiden op je af komen. Het is voor ons zo gewoon en voor jou gaat er nu opeens een wereld van geluiden voor je open en dat dit niet altijd meevalt is goed te begrijpen.
    Succes met alle oefeningen.
    Lieve groet, Mea

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Wat goed dat je zo aan vooruitgaan bent.
    Dit is écht hard werken !!!! Petje af voor je meid
    Prachtige foto's heb je gemaakt.
    Leuk dat je de hyacinten met dat stoere touw hebt vast gemaakt.
    Fijn weekend !!! Groetjezz lfs mij

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Wat leuk dat je op een kijkje in je revalidatie geeft! Ik kan mij voorstellen dat sommige geluiden vreemd en irritant voor je klinken, met wat afstelling en gewenning hoop ik voor je dat het minder gaat worden..
    Er gaat een beetje een nieuwe wereld voor je open! Succes met alles en groet van Kiki

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Hoi Lijntje,

    Je bent goed op weg, wat je schrijft is herkenbaar en ook die irritante geluiden gaan (ooit) wennen! Ik zie je dinsdag weer bij de revalidatie!

    Mooie foto's, de lente hangt echt in de lucht!

    P.S.: ik heb inline-skates besteld en verheug me al op de ritten zodra de dagen weer langer worden!

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Hallo Marjolein,
    Ik probeer me voor te stellen hoe het zou zijn als ik achtergrond geluiden zou horen als voorgrond geluiden, en dat de hele dag....Ik snap geloof ik helemaal waarom je hem soms uitzet.
    Lieve groetjes Elly

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Hoi,hoi,heel fijn om te lezen dat je enorme vooruitgang geboekt hebt,toppie hoor,kan me voorstellen dat je hem af en toe uitzet,.......ik las bij Tamira dat je ook de liebster blog award gewonnen hebt,van harte gefeliciteerd met deze award,dubbel en dwars verdiend,....hele fijne week,XXX

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Fijn dat je weer een stukje verder bent, hopelijk ga je ook nog wennen aan de "zachte" geluiden, zoals wekkers en druppelende kranen. Gelukkig maar dat je het apparaat af en toe even uit kunt zetten. Voel je je inmiddels weer fit, en is de duizeligheid vedwenen?

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Het lijkt me allemaal erg intensief allemaal Marjolein...mijn kids zijn deze week ook vrij en dat getetter de hele dag word je zowieso al moe van!! Mooie foto's op je blogje trouwens, leuk idee om ze aan een tak te binden :). Trouwens mijn voorkeur gaat ook naar de eerste tafel!! Groetjes Greta

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Leuk dat je een reactie hebt achtergelaten, dank je wel!

Tot de volgende keer!

Populaire posts van deze blog

Een wandeling alleen, maar niet eenzaam...

  Afgelopen vrijdag ben ik weer eens alleen gaan wandelen. Dit keer ga ik voor klompenpad Beekweidenpad in Voorst. Navigatie aan in de auto, en al rijdend kom ik uiteindelijk in de buurt van Apeldoorn aan. Al gauw wordt het me duidelijk: ik ben verkeerd genavigeerd. Google Maps op mijn telefoon is wat duidelijker: ik moet nog ruim 20 minuten rijden voordat ik op de plaats van bestemming ben. Verdorie, wat nu? Ik rij een stukje terug, tuur vanuit mijn ooghoeken en zie het welbekende klompenpaden-bordje! Ik stap uit en de kleine lettertjes op het bordje vertellen me dat dit om het Woldermarkerpad gaat. Nooit van gehoord. My best friend Google vertelt me dat dit pad 7 kilometer is. Hmmm... voor vandaag vind ik deze te kort, zeker als je bedenkt dat het eerdergenoemde Beekweidenpad 16 kilometer is. Ik kijk nog even verder op mijn telefoon en zie dat de start van het Avervoorderpad 8 minuten verderop rijden is. Ik besluit hierheen te gaan rijden, zeker als ik ontdek dat de route 13 kilomete

Trapkast annex computerkast

Een echte kast is het natuurlijk niet, de ruimte die nu eindelijk klaar is. Voorheen was het een provisiekast, zo'n kast onder de trap die je veel ziet in (nieuwbouw)huizen. Toen we hier in 2000 heen verhuisden, zag ik al dat zo'n kast goed te gebruiken is om je computer neer te zetten en je administratie bij te houden. Al die tijd heeft de computer hier goed dienst gedaan, maar ik was de kleur op de gestuukte muur een beetje zat. Ik wilde wat anders. En laat deze ruimte nu een ware metamorfose hebben ondergaan! Kijken jullie even mee? Tijdens de donkere uurtjes... Over de Charles Eames stoel ligt een heerlijk warm schapenvacht... Een mooie bureaulamp van Ikea doet nu dienst als wandlamp. De zware steen die in de voet van de lamp zat hebben we verwijderd. Daarna de snoer korter geknipt en in de voet verwerkt, waarna Marcel gaten in de voet geboord heeft, zodat de lamp simpel op te hangen was. Zeg nou zelf, zo'n aparte lamp zie je toch nergens? En het leuke is:

Stoer met een vleugje romantiek

Wat heb ik lang plezier gehad van de witte druifjes in cappuccino-kopjes  (klik) Gewoon, door geen water te geven, lekker tegendraads!  Op een gegeven moment gingen ze hangen en werd het tijd om deze bolletjes in de tuin te zetten. Volgend voorjaar hoop ik ze weer terug te zien, buiten! Zaterdag ben ik naar de plaatselijke bloemist gegaan waar ik op zoek was naar kleine hyacintbolletjes, het liefst in wit.  In gedachten zag ik dit al voor me: ik zou met witte saus originele terracottapotjes beschilderen en deze één voor één vullen met een enkel hyacintbolletje.  De potjes zou ik drie-op-een-rij op de salontafel zetten. En dat is gelukt, toch miste ik wat... ... een stoer accent met een vleugje romantiek. Dat werd een stuk oud hout.  Voor de romantiek ging ik naar zolder en vond ik een schattig nostalgisch kaartje dat ik laatst bij een bestelling bij Fort Lapin erbij kreeg. Jute touw door het kaartje en om één van de potjes wikkelen en ik geniet als ik op de bank m'n boek a