Doorgaan naar hoofdcontent

Januari 2012 en een update


...
Sneeuw!
Ligt er bij jullie ook al zo'n pak?
Straks, als Marcel thuiskomt van z'n werk, pakken we de slee, gaan we het park in achter ons huis, zoeken we de hoogste heuvel op, klimmen we naar boven en sleeën we één voor één, naar beneden.
En uiteraard vergeten we de camera niet!
...
Jolanda, van de blog Franse Lelie, kwam met een leuk idee om van elke maand een collage te maken met de mooiste, leukste, dierbaarste, liefste, en-noem-maar-op foto's en daar een post over te plaatsen.
Ik vond het gelijk een leuk idee en heb nu van januari een collage in het zwart-wit gemaakt.


Ik vind het zwart-wit helemaal passen in deze maanden!
 ...

Gisteren ben ik samen met mijn vader naar Nijmegen geweest, naar het Radboudziekenhuis.
Daar had ik mijn eerste twee-uur-durende afregeling van het CI, nadat ik twee weken geleden ben geopereerd.
De hele week keek ik er al naar uit en gisteren was het zover.
Eerst een gesprek over wat de audicien van plan was, daarna keken we met de computer of alle 22 elektroden in mijn slakkenhuis functioneren. Dat bleek zo te zijn, daarna mocht ik de processor opdoen en werden de elektrodes één voor één afgesteld. Middels testjes moest ik aangeven of ik de 'geluiden' (te) zacht vond of (te) hard. Je moest aangeven wat je grenzen zijn. En dat is best moeilijk, want de 'geluiden' ervaarde ik helemaal niet als geluiden! Het was meer 'voelen', en wat ik merkte was dat er 'schokjes' binnenkwamen.
Het is echt ontzettend moeilijk om te beschrijven wat ik nu precies hoor. Alle geluiden voelen als schokjes/stroompjes en bij harde geluiden kan het nog weleens zijn dat ik er duizelig van word.
Het geeft niet echt een prettig gevoel, moet ik zeggen.
De tijd van wennen en aftasten is nu voor mij begonnen. Belangrijk is dat ik niet te veel forceer en zodra ik moe word van al die indrukken, of hoofdpijn krijg moet ik de processor afdoen.
Maar de wil bij mij is zo groot, dat ik deze al bijna de hele dag op heb... goed he!
Weet je wat best irritant is: op het toetsenbord tikken. Tik-tik-tik, steeds voel ik dan schokjes binnen het hoofd.
Ja, ik weet het, je kan er geen voorstelling van maken.
Waar ik nu wel blij om ben, dat ik wist dat het in het begin vies tegenvalt.
En dat is ook echt zo! ☺
Volgende week dinsdag en woensdag heb ik mijn eerste revalidatie-dagen, ook dan moet ik weer terug naar Nijmegen. Mijn moeder gaat dan mee, zij is mijn co-therapeute. Dat wil zeggen dat zij ook goed mee moet kijken hoe het allemaal in z'n werk gaat, zodat ik straks met haar thuis kan gaan oefenen.
Dat revalideren gebeurd in groepjes dat bestaat uit meerdere CI-patienten , die in ongeveer dezelfde periode als ik zijn geopereerd.
Ook word mijn CI dan weer afgesteld, stap voor stap. Je moet je voorstellen dat mijn gehoorzenuw 36 jaar lang niet heeft kunnen werken en nu ineens krijgt deze allerlei informatie door. Dat moet langzaam opgebouwd worden; de zenuw moet als het ware 'wakker geschud' worden.

Deze, en de komende periode, zal pittig en vermoeiend zijn, maar ik heb er zin in!
...
En nu naar buiten, de sneeuw in!







Reacties

  1. Ten eerste superleuk dat je meedoet, je collage is prachtig en inderdaad mooi om in zwart wit te doen, ga ik onthouden:) En wat een spannende tijd voor je,kan me niet voorstellen hou het is om zo lang niets te horen en nu heel langzaam aan geluiden te gaan wennen. Heel veel succes, samen met je moeder. Lieve groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hier ligt inmiddels ook een dik pak sneeuw ;) en het schijnt chaos te zijn op de weg...dan kun je beter op de slee naar beneden roetsjen!

    Wat heb je een mooie collage gemaakt!

    Heel veel succes gewenst met je CI, het zal een kwestie van lange adem en veel geduld zijn...dat lijkt me niet altijd makkelijk. Naar je gevoel lever je nu flink in maar als het goed is hoor je over een aantal maanden beter dan ooit tevoren!

    Een heel fijn weekend! Liefs, Ingrid

    Een fijn weekend! Lieve groet, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ik heb je verhaal ademloos zitten lezen.. wat bijzonder dat dit allemaal mogelijk is.. ik kan me voorstellen dat het heel vermoeiend is om geluiden te horen en vooral te traceren waar ze vandaan komen en wat het is als je ze nog nooit gehoord hebt.. dit heeft heel veel impact maar ik hoop zo dat je over een poosje zult zeggen dit was het allemaal dubbel en dwars waard!
    doe het rustig aan Marjolijn, goed op jezelf passen! fijn trouwens dat je moeder je co-therapeute is!

    en nu je collage, zo mooi geworden en helemaal Marjolijn!!

    ga lekker genieten van en in de sneeuw, heerlijk zo'n winterweekend ook voor de kinderen!

    liefs, Tjits

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hier begon het vanmorgen vroeg al flink te sneeuwen. Wat ziet alles er prachtig uit onder zo'n laag sneeuw.
    Wat lijkt me dat moeilijk, al die indrukken die je nu opdoet Marjolijn. Ik wens je veel succes met de weg die je nog te gaan heb.
    Fijn winterweekend.
    Lieve groet, Mea

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Je bent wel een doorzetter hoor. Maar hoe gaat dat in z'n werk dan? Ga je nu weer wat horen dan of blijf je alleen maar 'voelen'? Groetjes en goed weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Jeh, wat lijkt me dat apart, na zoveel jaar weer 'horen'.
    Zelf heb ik een super gehoor, ik hoor écht alles.
    Gelukkig dat deze oplossing is gevonden voor jou.
    Het vraagt wel wat van je doorzettings- vermogen, dus wens ik je heel veel sterkte!
    Lieve groetjes Annette

    BeantwoordenVerwijderen
  7. O meid, ik wordt al moe als ik aan het hele gedoe van afregelen dénk..dus ik snap dat het voor jou heel vermoeiend ís! Maar ondanks dat spat de positiviteit van je post van Marjolijn :)
    Geweldig zoals je er instaat, respect hoor!!
    Ik wens je veel plezier met sleetjes rijden vanmiddag :))
    Groeten, Corine

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Je collage is geweldig zo in zwart/wit!
    En ik zit door je verhaal nu heel erg e leten p het tikken van het toetsenbord, iets waar ik eerder natuurlijk nooit op gelet heb, wat moet dat vreemd zijn voor je. Succes met wennen, maar vooral voor nu genieten van de witte wereld om je heen. Door de kou kun je de sneeuw onder je voeten horen kraken!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Heerlijk he die sneeuw !!.,..er ligt een hoop hier......sterkte met alles meis.....en nu even genieten buiten !!....liefs van mij...xxx..

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een indrukken en het lijkt me zo vermoeiend.
    Maar nog even en dan pluk je de vruchten van je harde werken.
    Fijn weekend.
    groetjes elly

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Je weet waarvoor je het doet maar kan me voorstellen dat het heel vermoeiend is. Hoop dat jullie lekker even van een ritje op de slee genoten hebben. Hier komen ze ook al voor de deur langs, zo gezellig! Groetjes Colin

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Oh meid, ik probeer me voor te stellen terwijl ik dit tik, wat jij dan hoort of voelt. Voor ons is dat zo gewoon...
    En als je moe bent gewoon rusten hoor....
    En geniet van de sneeuw, want voor die kleine mannen is het natuurlijk een feest.

    Fijn wit winterweekend.
    Liefs Lia

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Je collage is een mooie start van het nieuwe jaar...prachtige beelden.
    Wat ingrijpend is het allemaal....maar je bent echt een doorzetter zeg...ik wens je heel veel succes en ook in de therapie ontzettend veel sterkte.

    Lieve groetjes,
    ♥Eefie

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Idd een hele nieuwe onbekende fase is aanbeland. Nu is het niet te vergelijken maar zoonlief kreeg als kleintje buisjes in z'n oren.
    Hoorde ie ineens de motor van de auto en toen ie in huis zat hoorde ie van buiten geluiden. Ineens let je er zelf dan ook op.
    Veel geluiden sluit je jezelf vast voor af, maar jij krijgt straks natuurlijk gewoon ineens alles binnen.....

    Sterkte en succes.

    Vind je collage super mooi.

    Fijn weekend

    Liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Marjolein,
    Wat een goede berichten! Dat van die sneeuw is de beste natuurlijk...
    '-)
    Wat een bijzondere tijd en wat fijn dat je moeder je maatje hierin wil zijn. Voor ons is het moeilijk voor te stellen, hoe jij nu geluiden ervaart. Kan me wel indenken dat het voor jou geen geluiden zijn, maar "bewegingen" en je toetsenbord: verbieden dat die krengen geluid maken..!

    Fijn weekend, Geniet van de sneeuw en elkaar.
    Liefs,

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ik kan me er inderdaad weinig bij voorstellen, wat zal het een druk gedoe zijn in je hoofd...
    Geniet maar lekker van de sneeuw!

    Veel sterkte met het verdere herstel!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Dat klinkt als een heftige tijd, maar ook iets waar je voor de volle 100% voor gaat. Ik bewonder je positiviteit!

    Geniet van de sneeuw, hier ligt helaas maar weinig, dus de slee staat nog steeds in de garage...

    Fijn weekend. Liefs, Miranda

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Best heftig ! Kan me voorstellen dat je enorm aan alle geluiden moet wennen, en dat de revalidatie en kwestie van een lange adem is. Het afstellen van een gewoon een gehoorapparaatje is soms al lastig, dus dit is nog vele malen moeilijker. Heerlijk dat je zo positief bent!

    Pakje al gekregen? Vrees dat de postbode in de sneeuw is blijven steken...

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Arrgh..taalfoutje in de zin. Pff, ben niet meer zo helder, te lang in de file gestaan vandaag.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Ik hoop voor je dat je gauw gewend bent aan het apparaat. Knap dat je hem al zo lang in hebt. Ik wens jullie een fijn weekend.
    Groetjes, Nancy

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Hoi Marjolijn,
    Wat spannend allemaal, dat afstellen en die therapie en alles bij elkaar... Fijn dat je ouders zo mee kunnen helpen met alles... Ik wens je heel veel succes, maar je hebt zo´n positieve instelling dat ik denk dat alles heel snel heel goed zal zijn...
    Lekker de sneeuw in met je jongens, maak plezier en geniet van elkaar...
    Ik wens je een heel fijn weekend,
    Lieve groet,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Mooie winterse collage!!

    Ik zie je dinsdag bij de revalidatie! Gezellig!!

    Liefs, Maris

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Leuk dat je een reactie hebt achtergelaten, dank je wel!

Tot de volgende keer!

Populaire posts van deze blog

Een wandeling alleen, maar niet eenzaam...

  Afgelopen vrijdag ben ik weer eens alleen gaan wandelen. Dit keer ga ik voor klompenpad Beekweidenpad in Voorst. Navigatie aan in de auto, en al rijdend kom ik uiteindelijk in de buurt van Apeldoorn aan. Al gauw wordt het me duidelijk: ik ben verkeerd genavigeerd. Google Maps op mijn telefoon is wat duidelijker: ik moet nog ruim 20 minuten rijden voordat ik op de plaats van bestemming ben. Verdorie, wat nu? Ik rij een stukje terug, tuur vanuit mijn ooghoeken en zie het welbekende klompenpaden-bordje! Ik stap uit en de kleine lettertjes op het bordje vertellen me dat dit om het Woldermarkerpad gaat. Nooit van gehoord. My best friend Google vertelt me dat dit pad 7 kilometer is. Hmmm... voor vandaag vind ik deze te kort, zeker als je bedenkt dat het eerdergenoemde Beekweidenpad 16 kilometer is. Ik kijk nog even verder op mijn telefoon en zie dat de start van het Avervoorderpad 8 minuten verderop rijden is. Ik besluit hierheen te gaan rijden, zeker als ik ontdek dat de route 13 kilomete

Trapkast annex computerkast

Een echte kast is het natuurlijk niet, de ruimte die nu eindelijk klaar is. Voorheen was het een provisiekast, zo'n kast onder de trap die je veel ziet in (nieuwbouw)huizen. Toen we hier in 2000 heen verhuisden, zag ik al dat zo'n kast goed te gebruiken is om je computer neer te zetten en je administratie bij te houden. Al die tijd heeft de computer hier goed dienst gedaan, maar ik was de kleur op de gestuukte muur een beetje zat. Ik wilde wat anders. En laat deze ruimte nu een ware metamorfose hebben ondergaan! Kijken jullie even mee? Tijdens de donkere uurtjes... Over de Charles Eames stoel ligt een heerlijk warm schapenvacht... Een mooie bureaulamp van Ikea doet nu dienst als wandlamp. De zware steen die in de voet van de lamp zat hebben we verwijderd. Daarna de snoer korter geknipt en in de voet verwerkt, waarna Marcel gaten in de voet geboord heeft, zodat de lamp simpel op te hangen was. Zeg nou zelf, zo'n aparte lamp zie je toch nergens? En het leuke is:

Stoer met een vleugje romantiek

Wat heb ik lang plezier gehad van de witte druifjes in cappuccino-kopjes  (klik) Gewoon, door geen water te geven, lekker tegendraads!  Op een gegeven moment gingen ze hangen en werd het tijd om deze bolletjes in de tuin te zetten. Volgend voorjaar hoop ik ze weer terug te zien, buiten! Zaterdag ben ik naar de plaatselijke bloemist gegaan waar ik op zoek was naar kleine hyacintbolletjes, het liefst in wit.  In gedachten zag ik dit al voor me: ik zou met witte saus originele terracottapotjes beschilderen en deze één voor één vullen met een enkel hyacintbolletje.  De potjes zou ik drie-op-een-rij op de salontafel zetten. En dat is gelukt, toch miste ik wat... ... een stoer accent met een vleugje romantiek. Dat werd een stuk oud hout.  Voor de romantiek ging ik naar zolder en vond ik een schattig nostalgisch kaartje dat ik laatst bij een bestelling bij Fort Lapin erbij kreeg. Jute touw door het kaartje en om één van de potjes wikkelen en ik geniet als ik op de bank m'n boek a