De operatie...

... wat viel me dat reuze mee!

Woensdag 18 januari werd ik om half 8 in het ziekenhuis verwacht. Eerst inschrijven en toen werd ik al vrij snel meegenomen naar de afdeling waar de bedden stonden. 

De anesthesist legde me uit wat er allemaal ging gebeuren en daarna moest ik me uitkleden en een operatieschort aantrekken, met bijbehorend mutsje. Bloeddruk werd opgemeten en daarna werd ik om 8 uur al de operatiekamer opgereden. 

Ik was behoorlijk zenuwachtig, want ik wist niet zo goed wat ik moest verwachten als ik in slaap zou worden gebracht. Dus ik moest ook wel een traantje laten hoor... puur van de spanning. 

Er werd een infuus in mijn hand gebracht en toen zei een lieve verpleegster dat ik me nu draaierig zou voelen. Nou, wat heet! Mijn ogen tolden helemaal, voor mijn gevoel. Al snel deed ik mijn ogen dicht en toen...

... was het alweer 10.10 uur! 

De operatie is ontzettend snel gegaan, alles ging voorspoedig.

Op de verkoeverkamer deden ze wat controles en om 10.30 uur was ik alweer op de zaal, alwaar mijn moeder op mij wachtte.

Kreeg al vrij snel twee droge ziekenhuisboterhammen met jam, maar het smaakte me eigenlijk best, want ik had me toch een honger! Samen met een kopje thee had ik de schade weer ruimschoots ingehaald. 

Tussen de operaties door kwam de dokter nog even bij mij kijken en rond 14.00 uur mocht ik alweer naar huis!

Ik voelde me op dat moment eigenlijk best goed, had helemaal geen pijn, maar moest wel in een rolstoel zitten.

's Avonds gewoon meegegeten, daarna TV gekeken. Slapen 's nachts ging maar zo-zo. Ik was erg wakker en volgens mij nog wat 'high' van alle indrukken van deze dag. 

De volgende dag merkte ik dat het verband me veel te strak zat. Het duwde m'n ogen en wenkbrauwen naar beneden, waardoor ik eigenlijk hoofdpijn kreeg van het steeds 'op moeten houden' van ogen en wenkbrauwen.

Na een telefoontje gingen we weer terug naar Nijmegen en daar constateerden ze dat het verband inderdaad veel te strak zat. Het oor was knalrood en bovendien helemaal platgedrukt. Nu zit het drukverband wel beter, maar leuk is anders. Het geeft een heel irritant gevoel en constant heb je de neiging om het hele verband af te halen.

Sinds de operatie heb ik last van een draaierig gevoel, vooral met lopen. Ik merk dat het vandaag een 'slechte dag' is wat dat betreft, want zelfs deze post typen bezorgt me duizeligheid. Het schijnt wel normaal te zijn, want ze opereren dichtbij het evenwichtsorgaan en dat kan voor duizelingen zorgen. 

Hopelijk trekt dit snel bij!

Maar... als dit alles is, mag ik niet klagen. 

Ook slaap ik 's nachts prima nu. Je hoort weleens van de verhalen dat je gewoon één week niet slaapt doordat je het verband een week om je hoofd moet houden.

Ook pijn heb ik eigenlijk niet, wel slik ik nog wat paracetamol, ook voor een vlot(ter) herstel.

Het drukverband moet een week blijven zitten, maar ik ben van plan om deze morgenmiddag af te halen, zodra Marcel thuis komt van het werk. Op zich moet dat kunnen, ook Marcel haalde het verband na 5 dagen er al af. 

Zijn woorden toen: "Wat een verademing..." ☺

En verder... moet eerlijk bekennen dat ik me wel een beetje verveel... ik ben gewoon ook nog niet fit.

Op vrije dagen ben ik vaak echt druk met van alles en nog wat, maar zodra je verplicht niks doet, komen de muren wel een beetje op je af! Zeker met dit vervelende weer! Nu hebben we al veel licht in huis, maar op zulke momenten hebben we de lampen echt aan.

Vanmiddag ook maar wat kaarsjes aansteken, dan is het ook gezellig in huis.

Ik moet het gewoon rustig aan doen en anders geeft mijn lijf het ook wel aan: duizelig!

Vanmiddag, net zoals gisteren, maar even een uurtje op bed liggen. 

Als het wat droger is daarna ook eventjes een blokje om. 

Dat heb ik elke dag even gedaan en dat doet me wel goed.

De foto's die ik hier heb geplaatst, slaan eigenlijk nergens op, maar ik kan moeilijk foto's van mezelf plaatsen met dat achterlijke verband om. En trouwens, die foto's zijn ook nog helemaal niet gemaakt ☺

Toch maar even gauw doen dan, want da's wel leuk voor later...

Ik wil jullie nog bedanken voor de mailtjes en kaarten die ik heb ontvangen.

Echt zo lief en een grote verrassing!

♥