Doorgaan naar hoofdcontent

Operatie

Vandaag was het weer zover:

Jeroen moest vandaag naar het Radboud om de pennen uit het bovenbeen te laten verwijderen.
Hierbij moest hij volledig onder narcose.
Jeroen vond het wel spannend maar hield zich bijzonder kranig!
De operatie zelf is prima verlopen en duurde al met al een uur.
Jeroen werd al vrij snel wakker en ging meteen plassen.
Wel heeft hij paar keer overgegeven van de narcose en had hij de rest van de dag last van misselijkheid en ook doet zijn been erg pijn.
Maar nu ligt hij lekker te slapen.
Laten we duimen dat hij weer snel de oude is!


Hier moest hij de zuster vertellen hoeveel pijn hij had.
Op zo'n lineaaltje staan dan allerlei gezichtjes, van heel verdrietig en pijnlijk kijken tot heel blij.
Zo kon Jeroen precies aangeven hoeveel pijn hij had.
Ik vond het zo schattig dat de zuster zo lief was voor Jeroen dat ik er een foto van móest maken...

Reacties

  1. Wat een stoere vent is jouw mannetje.
    Petje af hoor.
    Dat heeft hij er weer opzitten!!!
    Fijne avond, groetjes Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een vertederende foto.....super......
    Hopelijk knapt ie inderdaad nu snel weer op.
    Wat een kanjer.
    Fijne avond
    Liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Super van hem hoor...zo'n operatie ondergaan, je daarna misselijk voelen maar toch flink zijn!

    Ik hoop dat hij spoedig herstelt...er wordt in ieder geval goed voor hem gezorgd!!

    Lieve groet, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Sterkte en beterschap met je ventje! Hopelijk is hij weer helemaal opgeknapt als jullie naar Zweden gaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. wat een lief moment tussen de zuster en Jeroen, wat zal jou dat ook goed doen!
    heel fijn dat het achter de rug is, ik hoop dat hij snel op zal knappen!

    lieve groetjes, Tjits

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat fijn dat de operatie achter de rug is en wat een flink ventje. Wat leuk dat kinderen op deze manier aan kunnen geven hoeveel pijn ze hebben, een aandoenlijke foto.
    Beterschap voor je zoon.
    Lieve groet, Mea

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dat is altijd sneu zo'n klein kereltje die geopereerd moet worden, maar dat is nu achter de rug. En na narcose misselijk zijn is behoorlijk vervelend. Morgen zal hij zich een stuk beter voelen.
    Heel veel sterkte voor Jeroen.

    Groetjes Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Een heftige dag voor Jeroen, maar hopelijk knapt hij nu snel op, zodat hij straks fijn van de vakantie in Zweden kan genieten. Wat een mooie foto (liefde voor het vak!)

    Groeten,
    Miranda

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een mooie foto!
    Veel sterkte voor Jeroen, dat hij maar snel helemaal is opgeknapt.
    Groetjes
    Dani

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik wil je vanuit mijn stilte even sterkte wensen met die kanjer.
    En wat een mooie foto is dit.

    Liefs Lia

    BeantwoordenVerwijderen
  11. wat een mooie foto inderdaad...
    hoop dat de pijn meevalt voor jeroen
    allemaal sterkte toegewenst!
    groetjes
    Anita
    http://alle-mooie-dingen.blogspot.com/

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat een mooi fotomoment; dat zegt alles over hoe zo'n verpleegkundige met kinderen op de afdeling om gaat, super zeg. Heel veel sterkte met Jeroen, hoop dat hij snel weer 'op de been' is en jullie dit hoofdstuk kunnen sluiten. Groetjes, Colin

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Lief van die zuster! Maar ik moet wel zeggen dat mijn kinderen het niet fijn vinden als een vreemde zo dichtbij komt..
    Ik hoop dat de pijn en alles gauw afzakken en dat de verder genezing vlot verloopt!
    Groeten, Corine(THUIS)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Veel sterkte toegewenst met je mannetje. Wat voel je je dan machteloos, hè? Als het hem allemaal overkomt en je kunt er zo weinig aan doen...

    Lieve groetjes,
    Wanda

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Leuk dat je een reactie hebt achtergelaten, dank je wel!

Tot de volgende keer!

Populaire posts van deze blog

Een wandeling alleen, maar niet eenzaam...

  Afgelopen vrijdag ben ik weer eens alleen gaan wandelen. Dit keer ga ik voor klompenpad Beekweidenpad in Voorst. Navigatie aan in de auto, en al rijdend kom ik uiteindelijk in de buurt van Apeldoorn aan. Al gauw wordt het me duidelijk: ik ben verkeerd genavigeerd. Google Maps op mijn telefoon is wat duidelijker: ik moet nog ruim 20 minuten rijden voordat ik op de plaats van bestemming ben. Verdorie, wat nu? Ik rij een stukje terug, tuur vanuit mijn ooghoeken en zie het welbekende klompenpaden-bordje! Ik stap uit en de kleine lettertjes op het bordje vertellen me dat dit om het Woldermarkerpad gaat. Nooit van gehoord. My best friend Google vertelt me dat dit pad 7 kilometer is. Hmmm... voor vandaag vind ik deze te kort, zeker als je bedenkt dat het eerdergenoemde Beekweidenpad 16 kilometer is. Ik kijk nog even verder op mijn telefoon en zie dat de start van het Avervoorderpad 8 minuten verderop rijden is. Ik besluit hierheen te gaan rijden, zeker als ik ontdek dat de route 13 kilomete

Trapkast annex computerkast

Een echte kast is het natuurlijk niet, de ruimte die nu eindelijk klaar is. Voorheen was het een provisiekast, zo'n kast onder de trap die je veel ziet in (nieuwbouw)huizen. Toen we hier in 2000 heen verhuisden, zag ik al dat zo'n kast goed te gebruiken is om je computer neer te zetten en je administratie bij te houden. Al die tijd heeft de computer hier goed dienst gedaan, maar ik was de kleur op de gestuukte muur een beetje zat. Ik wilde wat anders. En laat deze ruimte nu een ware metamorfose hebben ondergaan! Kijken jullie even mee? Tijdens de donkere uurtjes... Over de Charles Eames stoel ligt een heerlijk warm schapenvacht... Een mooie bureaulamp van Ikea doet nu dienst als wandlamp. De zware steen die in de voet van de lamp zat hebben we verwijderd. Daarna de snoer korter geknipt en in de voet verwerkt, waarna Marcel gaten in de voet geboord heeft, zodat de lamp simpel op te hangen was. Zeg nou zelf, zo'n aparte lamp zie je toch nergens? En het leuke is:

Stoer met een vleugje romantiek

Wat heb ik lang plezier gehad van de witte druifjes in cappuccino-kopjes  (klik) Gewoon, door geen water te geven, lekker tegendraads!  Op een gegeven moment gingen ze hangen en werd het tijd om deze bolletjes in de tuin te zetten. Volgend voorjaar hoop ik ze weer terug te zien, buiten! Zaterdag ben ik naar de plaatselijke bloemist gegaan waar ik op zoek was naar kleine hyacintbolletjes, het liefst in wit.  In gedachten zag ik dit al voor me: ik zou met witte saus originele terracottapotjes beschilderen en deze één voor één vullen met een enkel hyacintbolletje.  De potjes zou ik drie-op-een-rij op de salontafel zetten. En dat is gelukt, toch miste ik wat... ... een stoer accent met een vleugje romantiek. Dat werd een stuk oud hout.  Voor de romantiek ging ik naar zolder en vond ik een schattig nostalgisch kaartje dat ik laatst bij een bestelling bij Fort Lapin erbij kreeg. Jute touw door het kaartje en om één van de potjes wikkelen en ik geniet als ik op de bank m'n boek a