Doorgaan naar hoofdcontent

Overkapping (3)

Hoewel afgelopen vrijdag nog een heerlijke zonnige dag was- op het hoogtepunt was het maar liefst 20 graden!- ziet het er vandaag wat somberder uit. Qua temperatuur is het echter gewoon prima en met regen is het ook heerlijk toeven onder de overkapping in onze achtertuin
Deze overkapping staat hier alweer een jaar of acht en ik weet nog heel goed dat we plannen aan het maken waren voor het gedeelte achterin de tuin. Het leuke van een eigen blog is dat die als een soort dagboek kan fungeren. Als je hier en hier op klikt, zie je dat het best weer is veranderd in de loop der jaren
Ergens in juni -wat lijkt dit alweer lang geleden, niet te geloven!- heeft Marcel de overkapping wat opgefrist. De witte planken zijn opnieuw wit geschilderd en de antracietgrijze delen zijn weer voorzien van een extra likje verf waardoor alles weer als nieuw is
Veel spullen in de tuin hangen of staan al een tijdje en sommige zijn ook écht oud. Brocante. Een mooi Frans woord en heeft meerdere betekenissen, zoals rommelmarkt, tweedehands of oud. Spullen uit vroegere tijden. Geen antiek, want die voorwerpen voldoen niet aan die criteria. Maar dat hoeft voor mij ook helemaal niet! Brocante voorwerpen zijn vaak door de tand des tijds versleten en hebben een doorleefd uiterlijk en dát is iets wat mij aanspreekt. Dit oude treinbord bijvoorbeeld: het is toch een fantastisch idee dat deze waarschijnlijk jaren heeft gehangen op een treinstel dat tussen Brussel en Verviers reed?
Zoals je op de foto's kunt zien, ziet de tuin er nog heel groen uit, met hier en daar wat verkleurde bladeren en uitgebloeide bloemen, maar niet veel. Sterker nog, veel soorten bloeien nog volop, of beginnen zelfs aan hun tweede ronde! 
Nog bijna elke dag hebben we zoveel plezier van deze steigerhouten loungeset. Deze hebben we acht jaar geleden speciaal op maat laten maken evenals de donkergrijze kussens. Ze zien er nog allemaal heel goed uit: we hebben geen moment spijt gehad van deze aankoop. De witte kussens heb ik dit voorjaar op de kop getikt en worden straks opgeborgen onder de klep van de loungebank: genoeg ruimte om droog te houden. Ja, hier is over nagedacht ;-)
Deze blauwe weckpot hebben we een aantal vakanties terug gekocht op een Franse rommelmarkt. Zo verweerd dat de deksel niet meer vastgeklemd kan worden. De dinosaurus is nog een stuk speelgoed waar Jeroen vroeger mee speelde. Ik vind het wel een grappig accent geven!
Sproet...
... en Dohnut: ook zij maken graag gebruik van de overkapping
Zie je de dennenboom links op de foto? Deze is ooit als een piepklein zaadje 'aan komen waaien' en is hier gaan groeien tot een heuse kerstboom. Eigenlijk vind ik het niks, hij wordt me wat te groot, maar ik kan het niet over mijn hart krijgen om deze weg te halen. Het heeft ook wel wat grappigs eigenlijk
Roest: mooi deze oude roodbruine sleutelbos. En zie je hoe dit jonge takje van deze wilde wingerd er tussen wringt? Nog even en de bladeren van deze klimplant gaan ook verkleuren naar deze roodbruine tint...
... maar liever nu nog eventjes niet!  

🧡
Enjoy your sunday, do what makes your soul shine...


 

Reacties

  1. Dat is een fijne plek in jullie tuin. Heerlijk nu met het herfstzonnetje. Fijne week!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lijkt me een heerlijk plekje!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Leuk dat je een reactie hebt achtergelaten, dank je wel!

Tot de volgende keer!

Populaire posts van deze blog

Een wandeling alleen, maar niet eenzaam...

  Afgelopen vrijdag ben ik weer eens alleen gaan wandelen. Dit keer ga ik voor klompenpad Beekweidenpad in Voorst. Navigatie aan in de auto, en al rijdend kom ik uiteindelijk in de buurt van Apeldoorn aan. Al gauw wordt het me duidelijk: ik ben verkeerd genavigeerd. Google Maps op mijn telefoon is wat duidelijker: ik moet nog ruim 20 minuten rijden voordat ik op de plaats van bestemming ben. Verdorie, wat nu? Ik rij een stukje terug, tuur vanuit mijn ooghoeken en zie het welbekende klompenpaden-bordje! Ik stap uit en de kleine lettertjes op het bordje vertellen me dat dit om het Woldermarkerpad gaat. Nooit van gehoord. My best friend Google vertelt me dat dit pad 7 kilometer is. Hmmm... voor vandaag vind ik deze te kort, zeker als je bedenkt dat het eerdergenoemde Beekweidenpad 16 kilometer is. Ik kijk nog even verder op mijn telefoon en zie dat de start van het Avervoorderpad 8 minuten verderop rijden is. Ik besluit hierheen te gaan rijden, zeker als ik ontdek dat de route 13 kilomete

Trapkast annex computerkast

Een echte kast is het natuurlijk niet, de ruimte die nu eindelijk klaar is. Voorheen was het een provisiekast, zo'n kast onder de trap die je veel ziet in (nieuwbouw)huizen. Toen we hier in 2000 heen verhuisden, zag ik al dat zo'n kast goed te gebruiken is om je computer neer te zetten en je administratie bij te houden. Al die tijd heeft de computer hier goed dienst gedaan, maar ik was de kleur op de gestuukte muur een beetje zat. Ik wilde wat anders. En laat deze ruimte nu een ware metamorfose hebben ondergaan! Kijken jullie even mee? Tijdens de donkere uurtjes... Over de Charles Eames stoel ligt een heerlijk warm schapenvacht... Een mooie bureaulamp van Ikea doet nu dienst als wandlamp. De zware steen die in de voet van de lamp zat hebben we verwijderd. Daarna de snoer korter geknipt en in de voet verwerkt, waarna Marcel gaten in de voet geboord heeft, zodat de lamp simpel op te hangen was. Zeg nou zelf, zo'n aparte lamp zie je toch nergens? En het leuke is:

Tafelkleedhangers

Met deze straffe wind is het geen overbodige luxe om tafelhangers aan je tafelkleed te hebben hangen. Maar... als je die niet in huis hebt, dán wordt het een ander verhaal! Dus bedacht ik zelf wat. Met Stijn zocht ik in de tuin naar de mooiste steentjes en bond er zwart-wit lint omheen. Dat lint had ik nog ergens liggen (wie bewaart heeft wat!). Met een perforator gaatjes gemaakt in het tafelkleed en de steentjes eraan vastgebonden. Wat een toeval, hé... het lint en het tafelkleed lijken voor elkaar gemaakt te zijn! Ik denk dat jullie je wel voor kunnen stellen dat ik met zoiets simpels héél blij ben! Tijdens het fotograferen ontdekte ik onder de tuintafel een schattig groepje Lelietje-der-Dalen.  Alleen helaas wel zonder bloemetjes... Maar ook zonder, zie ik de schoonheid wel in!