Doorgaan naar hoofdcontent

Bakken in de herfst...

 Vandaag deel ik een heerlijk baksel dat perfect past bij het najaar: de Zweedse variant op de appeltaart. Zeker nu het weer is omgeslagen kan ik echt blij worden van de geur van speculaaskruiden, kaneel en gebakken appels. Als jij hier ook zo over denkt, dan weet ik zeker dat je dit recept lekker gaat vinden!

De Äppelkaka bak je zonder deegbodem, waardoor hij eigenlijk meer weg heeft van onze Hollandse appelcake. Dit recept bevat gemalen kardamom, een veelgebruikte specerij in de Zweedse keuken. Het geeft deze taart een heerlijke smaak! 
Deze äppelkaka geeft ongeveer 8 tot 10 stukken, afhankelijk hoe groot jij ze snijdt 😋

Ingrediënten:
100 gram ongezouten roomboter
175 gram suiker
1 zakje vanillesuiker
2 eieren
150 ml melk
200 gram bloem, gezeefd
1 theelepel bakpoeder
1 theelepel gemalen kardemom
4 appels

Extra nodig:
springvorm van 24 cm doorsnede
bakpapier


Bereidingswijze:
  1. Verwarm de oven voor tot 180 °C. Smelt de boter in een pan op laag vuur samen met de suiker en de vanillesuiker. Neem de pan van het vuur en laat even een paar minuten afkoelen. 
  2. Klop de eieren los met een scheutje melk. Roer vervolgens het eimengsel door de gesmolten boter. Zeef de bloem met het bakpoeder, de kardemom en een snufje zout. Schep de bloem voorzichtig door het boter-ei-suikermengsel. Schenk in delen de resterende melk erbij en roer met een houten pollepel tot een glad beslag.
  3. Schil de appels en snijd ze in schijfjes van 4 mm dik. Leg een laag appelpartjes in een met bakpapier beklede springvorm. Schenk er de helft van het beslag op en maak een volgende laag van de appels. Eindig met een laatste laag beslag en strooi er een beetje suiker over.
  4. Bak de appeltaart in de voorverwarmde oven in ongeveer 45 minuten goudbruin en gaar. Laat de taart afkoelen. Verwijder de vorm en snijd de äppelkaka in punten. Op z'n lekkerst met een dot slagroom!
Hartstikke simpel, en läcker!

Extra smakelijk na een lange herfstwandeling. Dekentje over je benen, kopje thee binnen handbereik en smullen maar! 
🍂
A balanced diet is having a piece of cake in every hand
😉









Reacties

Populaire posts van deze blog

Een wandeling alleen, maar niet eenzaam...

  Afgelopen vrijdag ben ik weer eens alleen gaan wandelen. Dit keer ga ik voor klompenpad Beekweidenpad in Voorst. Navigatie aan in de auto, en al rijdend kom ik uiteindelijk in de buurt van Apeldoorn aan. Al gauw wordt het me duidelijk: ik ben verkeerd genavigeerd. Google Maps op mijn telefoon is wat duidelijker: ik moet nog ruim 20 minuten rijden voordat ik op de plaats van bestemming ben. Verdorie, wat nu? Ik rij een stukje terug, tuur vanuit mijn ooghoeken en zie het welbekende klompenpaden-bordje! Ik stap uit en de kleine lettertjes op het bordje vertellen me dat dit om het Woldermarkerpad gaat. Nooit van gehoord. My best friend Google vertelt me dat dit pad 7 kilometer is. Hmmm... voor vandaag vind ik deze te kort, zeker als je bedenkt dat het eerdergenoemde Beekweidenpad 16 kilometer is. Ik kijk nog even verder op mijn telefoon en zie dat de start van het Avervoorderpad 8 minuten verderop rijden is. Ik besluit hierheen te gaan rijden, zeker als ik ontdek dat de route 13 kilomete

Trapkast annex computerkast

Een echte kast is het natuurlijk niet, de ruimte die nu eindelijk klaar is. Voorheen was het een provisiekast, zo'n kast onder de trap die je veel ziet in (nieuwbouw)huizen. Toen we hier in 2000 heen verhuisden, zag ik al dat zo'n kast goed te gebruiken is om je computer neer te zetten en je administratie bij te houden. Al die tijd heeft de computer hier goed dienst gedaan, maar ik was de kleur op de gestuukte muur een beetje zat. Ik wilde wat anders. En laat deze ruimte nu een ware metamorfose hebben ondergaan! Kijken jullie even mee? Tijdens de donkere uurtjes... Over de Charles Eames stoel ligt een heerlijk warm schapenvacht... Een mooie bureaulamp van Ikea doet nu dienst als wandlamp. De zware steen die in de voet van de lamp zat hebben we verwijderd. Daarna de snoer korter geknipt en in de voet verwerkt, waarna Marcel gaten in de voet geboord heeft, zodat de lamp simpel op te hangen was. Zeg nou zelf, zo'n aparte lamp zie je toch nergens? En het leuke is:

Tafelkleedhangers

Met deze straffe wind is het geen overbodige luxe om tafelhangers aan je tafelkleed te hebben hangen. Maar... als je die niet in huis hebt, dán wordt het een ander verhaal! Dus bedacht ik zelf wat. Met Stijn zocht ik in de tuin naar de mooiste steentjes en bond er zwart-wit lint omheen. Dat lint had ik nog ergens liggen (wie bewaart heeft wat!). Met een perforator gaatjes gemaakt in het tafelkleed en de steentjes eraan vastgebonden. Wat een toeval, hé... het lint en het tafelkleed lijken voor elkaar gemaakt te zijn! Ik denk dat jullie je wel voor kunnen stellen dat ik met zoiets simpels héél blij ben! Tijdens het fotograferen ontdekte ik onder de tuintafel een schattig groepje Lelietje-der-Dalen.  Alleen helaas wel zonder bloemetjes... Maar ook zonder, zie ik de schoonheid wel in!