Doorgaan naar hoofdcontent

Een zaterdagmiddag in het buitengebied van tweelingdorp Wenum-Wiesel

Vandaag geen zondagse wandeling. We zijn vorige week zaterdag naar Wenum Wiesel gereden om het Kopermolenpad te gaan lopen. De foto's zullen je waarschijnlijk niet teleurstellen, want wat een mooi en afwisselend gebied! Kijk en wandel mee!
Wenum-Wiesel ligt ten noorden van Apeldoorn, tegen Vaassen en Epe aan en is voor mij geen onbekend terrein. Vroeger had ik hier in de buurt verzorgpaarden staan waar ik ze naar h♥rtenlust mocht verzorgen en erop rijden. In weer en wind fietste ik er naartoe en toen ik wat ouder werd verving het brommertje het stalen ros. Ik heb er hele mooie herinneringen aan. Alle weekenden buiten, samen met de paardjes: fantastisch!
Zaterdag 24 oktober: het Kopermolenpad dus!
Deze 13 kilometer lange wandeling start bij de Wenumse Watermolen. Bronnen geven aan dat deze molen al in 1313 stond. Door de jaren heen heeft deze molen verschillende functies vervuld. In 1917 werd het huidige gebouw opgericht en werd er uitsluitend graan vermalen met een koppel op waterkracht en twee koppels die door een dieselmotor werd aangedreven. Dit gebeurde tot 1965 tot het gaandewerk beschadigde en de molen stilgezet moest worden. In 1972 kreeg de gemeente Apeldoorn de molen. In het deel van het pand bevindt zich een feestzaal en op vrijwillige basis wordt er nog graan tot veevoer vermalen. Je kunt je voorstellen dat dit pand zeer fotogeniek is en ik heb dan ook wat vastgelegd met de camera. En oh, een leuk weetje: elke eerste zaterdag van de maand is de Wenumse Watermolen te bezoeken
Het is rond 14:00 uur als we beginnen met lopen. Omdat het best mooi weer is, zien we aardig wat wandelaars onderweg. Wandelaars vind ik niet leuk om te fotograferen, dus die zul je dan ook niet zien in dit verslag 😉
Na een kilometer of twee steekt opeens de wind op, dat kun je hier goed zien op de foto
Dit is waarom we klompenpaden erg leuk vinden: de bruggetjes waar je overheen mag kronkelen
De zon laat zich gelukkig af en toe zien: dankzij de harde wind duwt deze de wolken zo nu en dan opzij om het zonlicht door te laten 
We lopen een mooi stukje over het fietspad langs Kanaal Noord...
... en moeten bij een knooppunt linksaf slaan. We zien hier dat er toevallig ook een ander klompenpad in de buurt is, het Holhorsterpad
Deze woonboerderij: ♡ No more words needed. En even verderop zien we...
... deze schuurtjes die overigens bij een ander huis horen.  Ze staan op een hele mooie plek onder metershoge bomen. Met een beetje fantasie, handigheid én geld kun je van dit plekje zulk wat moois opzetten! Een B&B? Dat lijkt ons erg leuk! Het woonhuis wat hier bij hoort - deze heb ik niet op de foto gezet - lijkt leeg te staan, maar na enig speurwerk op Funda heb ik echter niks kunnen vinden. Dromen, ja dat mag ik graag doen! 
Gemiddeld komt de eerste nachtvorst halverwege oktober, maar omdat we die nog niet hebben gehad, zien we verschillende bloemensoorten nog mooi in bloei
Fantastisch vinden we het, om tijdens wandelingen van alles tegen te komen zoals deze Oranjemolen, ook wel de molen van Vorderman genoemd. De naam Oranjemolen is door de familie Vorderman gegeven. Ooit heeft koningin Wilhelmina de molen geschilderd en vanaf dat moment is deze naam gehanteerd. Deze korenmolen is de enige nog in gebruik zijnde windmolen van Apeldoorn en stond daarom hoog op het gemeentelijke verlanglijstje van restauraties. Toch duurde het tien jaar om van plannen tot afronding van de renovatie te komen. Mooi toch, deze typisch Hollandse molen...
... net als deze typisch Hollandse koeien in de wei, met de mooie wolkenluchten. Dit soort luchten hebben we vandaag veel gezien
Wilde kamille heb ik afgelopen zomer zo vaak gespot in de bermen. Ik ben toch nog aangenaam verrast ze nog te zien in deze tijd van het jaar. Volgens mij is dit toch een echte zomerplant! Eén van mijn mooiste foto's van de kamille is trouwens te zien als omslagfoto op mijn Facebook-pagina
We lopen een heel stuk over de Marleweg en komen langs diverse boerderijen. De één nog mooier dan de ander
Dan steken we de Zwolseweg over en lopen vanuit Wenum het andere dorp Wiesel in. Wenum bestaat vooral uit agrarisch gebied en strekt zich uit van de Zwolseweg tot aan het Apeldoorns Kanaal. In Wiesel bevinden zich enkele horecagelegenheden. Zo jammer dat deze nu gesloten zijn door Covid-19. In Wiesel woonden vroeger de werknemers van het nabijgelegen paleis het Loo. Het grenst dan ook aan de Kroondomeinen. Koningin Wilhelmina woonde de laatste jaren van haar leven op het Loo
Vanuit Wiesel lopen we voor het eerst tijdens dit pad een stukje door het bos. De herfstkleuren zijn hier goed te zien door het vallende blad
Kijk, hoog water. Het heeft, ondanks de droogte van de afgelopen zomers, hier gelukkig niet veel te lijden gehad
Tijdens dit gedeelte van het pad komen we paarden tegen, o.a. dit levensechte houten snijwerk...
... en deze paardjes. Beiden kweken zo te zien al een echt wintervachtje
Gluren bij de buren
Takken van de hulst. Is het al kerst?
Blij dat deze jonge paarden letterlijk aan komen galopperen. Een aai op hun bolletje en een handje vers geplukt gras hebben ze wel verdiend
Een niet al te mooie afgewerkte schuur: mooi door zijn eenvoud
De welbekende kruk van de Ikea: wie heeft hem niet?
In vuur en vlam: deze Japanse esdoorn
Nog een paar kilometer te gaan
Onder de beukenbomen lassen we een mini-pauze in. Even zitten met dit als uitzicht. Zie je de open haard en de kaarsjes branden daar binnen? Dit pand staat op een hele mooie plek: uitzicht op de beukenbomen aan de ene kant en aan de andere kant de weilanden
Verroest prikkeldraad en even verderop...
... zijn deze schattige kinderschoentjes te zien. Hoe lang zullen ze daar al staan? 
Het gras is altijd groener aan de overkant 
Flora in de Wenumse Beek
Hier zijn we weer bijna aan het einde van de wandeling gekomen. Jammer! 
Het ware paradepaardje van deze wandeling: de Wenumse Watermolen
Dertien kilometer op de teller. In precies drie uur gelopen. Ik vind dat nog best knap ondanks de pauzes en de vele foto's die we hebben geschoten!

Het Kopermolenpad staat absoluut in de top 5 van de gelopen klompenpaden en kan ik je ook zeker aanraden! 




 



Reacties

Populaire posts van deze blog

Een wandeling alleen, maar niet eenzaam...

  Afgelopen vrijdag ben ik weer eens alleen gaan wandelen. Dit keer ga ik voor klompenpad Beekweidenpad in Voorst. Navigatie aan in de auto, en al rijdend kom ik uiteindelijk in de buurt van Apeldoorn aan. Al gauw wordt het me duidelijk: ik ben verkeerd genavigeerd. Google Maps op mijn telefoon is wat duidelijker: ik moet nog ruim 20 minuten rijden voordat ik op de plaats van bestemming ben. Verdorie, wat nu? Ik rij een stukje terug, tuur vanuit mijn ooghoeken en zie het welbekende klompenpaden-bordje! Ik stap uit en de kleine lettertjes op het bordje vertellen me dat dit om het Woldermarkerpad gaat. Nooit van gehoord. My best friend Google vertelt me dat dit pad 7 kilometer is. Hmmm... voor vandaag vind ik deze te kort, zeker als je bedenkt dat het eerdergenoemde Beekweidenpad 16 kilometer is. Ik kijk nog even verder op mijn telefoon en zie dat de start van het Avervoorderpad 8 minuten verderop rijden is. Ik besluit hierheen te gaan rijden, zeker als ik ontdek dat de route 13 kilomete

Trapkast annex computerkast

Een echte kast is het natuurlijk niet, de ruimte die nu eindelijk klaar is. Voorheen was het een provisiekast, zo'n kast onder de trap die je veel ziet in (nieuwbouw)huizen. Toen we hier in 2000 heen verhuisden, zag ik al dat zo'n kast goed te gebruiken is om je computer neer te zetten en je administratie bij te houden. Al die tijd heeft de computer hier goed dienst gedaan, maar ik was de kleur op de gestuukte muur een beetje zat. Ik wilde wat anders. En laat deze ruimte nu een ware metamorfose hebben ondergaan! Kijken jullie even mee? Tijdens de donkere uurtjes... Over de Charles Eames stoel ligt een heerlijk warm schapenvacht... Een mooie bureaulamp van Ikea doet nu dienst als wandlamp. De zware steen die in de voet van de lamp zat hebben we verwijderd. Daarna de snoer korter geknipt en in de voet verwerkt, waarna Marcel gaten in de voet geboord heeft, zodat de lamp simpel op te hangen was. Zeg nou zelf, zo'n aparte lamp zie je toch nergens? En het leuke is:

Tafelkleedhangers

Met deze straffe wind is het geen overbodige luxe om tafelhangers aan je tafelkleed te hebben hangen. Maar... als je die niet in huis hebt, dán wordt het een ander verhaal! Dus bedacht ik zelf wat. Met Stijn zocht ik in de tuin naar de mooiste steentjes en bond er zwart-wit lint omheen. Dat lint had ik nog ergens liggen (wie bewaart heeft wat!). Met een perforator gaatjes gemaakt in het tafelkleed en de steentjes eraan vastgebonden. Wat een toeval, hé... het lint en het tafelkleed lijken voor elkaar gemaakt te zijn! Ik denk dat jullie je wel voor kunnen stellen dat ik met zoiets simpels héél blij ben! Tijdens het fotograferen ontdekte ik onder de tuintafel een schattig groepje Lelietje-der-Dalen.  Alleen helaas wel zonder bloemetjes... Maar ook zonder, zie ik de schoonheid wel in!